Leer molkrekels kennen en verjagen

de essentie in het kort

• De molkrekel behoort tot de sprinkhanen, maar leeft grotendeels onder de grond en creëert daar meterslange en tot wel vier meter diepe tunnelsystemen.
• Het insect voedt zich bijna uitsluitend met maden, wormen, eieren en ander dierlijk voedsel, daarom zou het eigenlijk als een heilzaam organisme moeten worden geclassificeerd. De bewering dat molkrekels ook wortels en knollen eten, is gewoonweg onjuist.
• Als de populatie in de tuin echter te groot is, kunnen de dieren door hun zware begrafenis toch aanzienlijke schade aanrichten.
• Ze kunnen het beste worden bestreden met nematoden, vooral omdat de klassieke huismiddeltjes niet geschikt zijn en er geen effectieve chemische bestrijdingsmiddelen zijn voor de moestuin.

Uiterlijk en manier van leven van de molkrekel

De molkrekel draagt ​​zijn naam niet voor niets: zijn grote grafschoppen en zijn ondergrondse manier van leven doen sterk denken aan de mol, en het insect behoort tot de sprinkhanenfamilie (Lat. Orthoptera), lijkt op een grote krekel en maakt ook zeer vergelijkbare geluiden. Er zijn verschillende soorten molkrekels, maar alleen de Europese molkrekel (lat. Gryllotalpa gryllotalpa) is thuis in dit land.

lees ook

• Verdrijf mieren op een milieuvriendelijke en veilige manier
• Wasbeer in de tuin verwijderen - zo verjaag je de veelvraat
• Herken woelmuizen en verdrijf ze

Profiel: De molkrekel in één oogopslag

• Type: Europese of gewone molkrekel
• Latijnse naam: Gryllotalpa gryllotalpa
• Populaire namen: Werre, G'schwer (Oostenrijk), Zwergel, Halbteufel (Zwitserland)
• Klasse: Insecten (Latijn Insecta)
• Subklasse: vliegende insecten
• Orde: sprinkhanen (lat. Orthoptera)
• Ondergeschiktheid: lang-feeler horror (lat. Ensifera)
• Habitat: in losse, bij voorkeur zanderige tot leemachtige bodems, vaak in de buurt van watermassa's en op weilanden, gazons of in tuinen
• Voorval: Europa, Noord-Afrika, West-Azië
• Bijzonderheden: graaft tunnels van enkele meters lang en tot wel vier meter diep

Dit is hoe de molkrekel eruit ziet

Iedereen die voor het eerst een molkrekel ziet, is soms bang: de tot tien centimeter lange, oerkankerachtige dieren zien er onhandig en omvangrijk uit. Vooral als zo'n insect tijdens de paartijd door de tuin zoemt, wordt menig tuinbezitter slaperig.

Maar molkrekels zijn volkomen onschadelijk. Bovendien brengen ze het grootste deel van hun leven ondergronds in de grond door, en daarom zijn ze fysiek perfect aangepast aan dit leven. Zijn lichaam wordt beschermd door een dikke chitinebedekking en het insect graaft zijn meterslange tunnels met zijn karakteristieke grote grafschoppen.

• Grootte : meestal tussen de vier en zes centimeter, in uitzonderlijke gevallen groter
• Kleur : licht tot donkerbruin, mat glanzend, onderzijde vaak lichter dan bovenzijde
• Lichaamsbouw : sterk, is ongerept, lichaam bedekt met fijn haar
• Hoofd : groot, goed beschermd met chitinepantser
• Poten : voorpoten met vier ledematen, die zijn gevormd tot graafschoppen, onopvallend - - - - - achterpoten : (geen springpoten zoals bij andere sprinkhanen)
• Vleugels : korte voorvleugels, langere achtervleugels die buiten de buik uitsteken
• Bijzonderheden : produceert tijdens de zomermaanden een hard zoemend geluid met de vleugels

Je kunt in dit bericht horen hoe het getjilp van de molkrekels klinkt:

Youtube

Molkrekels zijn sprinkhanen, maar in tegenstelling tot hun familieleden kunnen ze niet springen. Hoewel de dieren erg luid zijn en zichzelf erg goed kunnen horen, nemen ze vooral de geluiden van hun eigen soort waar. De complexe ogen die anders typisch zijn voor de soort, ontbreken ook.

Voorkomen en verspreiding

De Europese variant van de molkrekel is zeldzaam geworden, ook al kunnen sommige onrustige tuinders het nauwelijks geloven. De belangrijkste reden hiervoor is overigens de strikte controle van dieren in de tuin en in de landbouw, aangezien de insecten zich vaak nestelen in compost- en mesthopen en in moestuinen en daar ideale leefomstandigheden vinden. Molkrekels geven de voorkeur aan losse, gecultiveerde zand- en kleigronden, die ook vochtig moeten zijn. Om deze reden zijn de dieren eerder in de buurt van watermassa's te vinden.

De verschillende soorten van het geslacht komen bijna overal op aarde voor, met de meeste populaties in het Middellandse Zeegebied. In Duitsland komen molkrekels vooral voor in het zuidwesten van Duitsland, terwijl ze in het noorden vrijwel onbekend zijn.

Levenswijze en voortplanting

Molkrekels creëren meterslange tunnelsystemen in de tuin, die voornamelijk bestaan ​​uit geulen die dicht bij het aardoppervlak lopen. Vanuit deze horizontaal lopende tunnels strekken verdere tunnels zich uit tot vier meter diep. Deze dienen als toegang tot de lager gelegen opslag- en voerkamers en tot de broedkamers. Hoewel de afzonderlijke gangpaden vaak niet breder zijn dan ongeveer zes centimeter, kunnen de kamers zo groot zijn als tennisballen of zelfs voetbal. Ze zijn verstevigd en vastgezet met plantendelen die de dieren met hun stevige bepantsering in de aarden wanden drukken. Molkrekels hebben het erg druk en graven tot wel 40 meter per dag.

De molkrekel brengt bijna zijn hele leven ondergronds door, alleen tijdens de paartijd tussen begin mei en half juni verlaat hij zijn oorspronkelijke habitat. De nachtdieren zijn alleen 's avonds en' s nachts te zien. Alleen de vrouwtjes kunnen vliegen en volgen zo de paringsroep van de mannelijke molkrekels. Na het paren legt het vrouwtje tot 1000 eieren (maar meestal slechts tussen 100 en 300) in een ondergrondse broedkamer, die ze aan de grotwanden kleeft. De eieren worden bewaakt en verzorgd door het vrouwtje, de larven komen na ongeveer zeven tot twaalf dagen uit.

De ontwikkeling van de molkrekel in één oogopslag:

• Larven doorlopen in totaal zes tot tien verschillende stadia.
• Deze ontwikkeling vindt plaats over een periode van circa twee jaar.
• De larven brengen de eerste vier tot zes weken door in het hol.
• Ze worden verzorgd door het vrouwtje en voeden zich met dode plantendelen.
• Ze verlaten het nest pas na de eerste vervelling.
• In de herfst vervellen ze in totaal drie keer.
• De larven overwinteren in de grond en vervellen een vierde keer in het voorjaar.
• Op dit punt kunnen ze erg snel bewegen.
• Deze larven kunnen - in tegenstelling tot de volwassen dieren - toch springen.
• Eind juli van het tweede jaar zijn de dieren al volledig ontwikkeld.
• De geslachtsrijpheid vindt echter pas het volgende jaar plaats.

Vanwege de lange ontwikkelingstijd worden larven en volwassenen in alle stadia van ontwikkeling en leeftijd meestal aangetroffen in een tuin die is besmet met molkrekels.

Wat eet de molkrekel?

"Molkrekels eten geen groenten!"

Eerder werd aangenomen dat molkrekels het liefst wortels eten. Daarom werden de dieren massaal vervolgd. Inmiddels is echter bekend dat de dieren vrijwel uitsluitend vleesetende dieren eten: wormen, maden, larven maar ook insecten- en slakeneieren staan ​​op hun menu. Slechts zeer zelden en bij een uitgesproken voedseltekort vallen molkrekels ook plantaardig voedsel aan in de vorm van wortels en knollen. De onbetwiste schade in de tuin is dan ook minder te wijten aan het voeren dan aan de grootschalige begrafenisactiviteit van de dieren.

Uitweiding

Ongedierte of nuttige insecten?

Vanwege hun uitgesproken voorkeur voor dierlijk voedsel, worden molkrekels niet duidelijk geclassificeerd als tuinongedierte. De gretige metgezellen verslinden immers tal van ongedierte zoals larven, slakkeneieren (wat resulteert in minder hongerige naaktslakken), snuitkevers, enz. Dit betekent dat de dieren - mits ze niet massaal op één plek verschijnen - zelfs gewaardeerd worden als nuttige insecten.

Dit is hoe je een mollenkrekelplaag kunt herkennen

In de regel merk je niet eens of de molkrekel ook lekker in je tuin staat. Meestal zijn er maar een paar dieren waarvan de populatie ook laag wordt gehouden door hun natuurlijke vijanden - vooral de mol. Als de voedselvoorziening ook overvloedig is - met andere woorden, de tafel is overvloedig bedekt met maden, larven en eieren - eten molkrekels geen planten. Het typische schadepatroon is alleen te zien bij ernstige besmetting en te weinig voederdieren:

• Voergaten in radijs, aardappelen en andere knollen
• Groenten en sierplanten die vooral in het voorjaar verwelken
• gekarnde groente- en sierbedden
• Zaailingen en jonge planten worden uit de grond geduwd
• Zaden verschijnen plotseling op onverklaarbare plaatsen
• Gazons hebben bruinachtige vlekken

Sommige van deze symptomen kunnen ook worden veroorzaakt door ander tuinongedierte, zoals veldmuizen. Oudere planten zijn doorgaans vrij goed beschermd tegen de molkrekel, daarom moet u bijvoorbeeld in bedreigde gebieden alleen sterke en sterke groenteplanten in het bed plaatsen als dat mogelijk is. Voles knabbelen daarentegen ook aan de wortels van oudere en grotere planten. Molkrekels werpen ook geen hopen aarde op, die op hun beurt typerend zijn voor mollen en woelmuizen.

Met succes molkrekels bestrijden

Zolang de molkrekelpopulatie in de tuin niet uit de hand loopt, zijn de dieren zelfs als ongedierte te verwelkomen. Zorg er in dit geval echter voor dat het aantal Werren zo laag mogelijk wordt gehouden met behulp van hun roofdieren.Het vangen en vrijlaten van levende exemplaren is ook een geschikte manier om te beperken. Als de besmetting echter te sterk wordt (bijvoorbeeld door een gebrek aan roofdieren) en de schade aanzienlijk toeneemt, moet je zwaardere artillerie gebruiken. Hiervoor zijn bijvoorbeeld bepaalde aaltjes zeer geschikt.

Lok roofdieren de tuin in

Kortom, de molkrekel heeft maar één vijand onder de grond: de mol. De harige eenling concurreert niet alleen met het insect in zijn leefgebied, maar zorgt er ook voor dat er minder voedsel beschikbaar is - de mol leeft immers ook van dierlijk voedsel en heeft dus hetzelfde menu als de werre. Bovendien is dit een echte delicatesse voor mollen en wordt daarom met voorkeur gegeten. Het is niet alleen om deze reden dat u niet moet haasten om mollen uit de tuin te drijven, zelfs als de hopen aarde af en toe verstoren. De kleine graven houden tuinongedierte op afstand.

Als de molkrekel naar de oppervlakte komt, jagen ook andere tuinbewoners op het insect. Speciaal voor

• Egel
• Spitsmuizen
• Vogels
• Mieren

Naast kippen en katten zijn de insecten een traktatie. Niet voor niets wordt kippenhouders geadviseerd om het pluimvee vrij te laten lopen - ze krabben en pikken kevers, maden, larven en andere insecten uit de losse grond en zorgen er zo voor dat de tuin zo ongediertevrij mogelijk blijft. Het nadeel is echter dat kippen in de moestuin eigenlijk geen goed idee zijn - ze plukken ook graag zaden, zaailingen en jonge plantjes of eten hun vulling met sla in plaats van molkrekels. Maar kippen zijn erg goed in het vrij houden van een gazon van ongedierte.

Anders - niet alleen om de tuin vrij te houden van molkrekels, maar ook vrij van ander ongedierte - is het belangrijk om ervoor te zorgen dat het beheer zo natuurlijk mogelijk is. Dit omvat maatregelen als deze:

• geen gifstoffen in de tuin
• d.w.z. geen pesticiden, herbiciden, insecticiden, fungiciden enz.
• Deze vergiftigen ook nuttige tuinbewoners.
• Voerplaatsen en broedmachines voor vogels opzetten of ophangen
• Bouw insectenhotels op strategisch en klimatologisch goede locaties
• Creëer schuilplaatsen voor grotere dieren: stapels stenen en hout in een tuinhoek, bijv. B.
• Liever inheemse planten in de tuin
• vooral veel schermbloemigen, deze trekken nuttige insecten aan

In zo'n tuin zijn gewasbeschermingsmaatregelen minder nodig, omdat het biologisch evenwicht op volledig natuurlijke wijze wordt gecreëerd en in stand gehouden. Molkrekels hebben geen kans om teveel te reproduceren.

Tips

Graafwespen van de soort Larra anathema jagen ook op molkrekels en werden daarom vanuit hun eigenlijke thuis, het Middellandse Zeegebied, specifiek voor ongediertebestrijding binnengebracht. Helaas geeft deze graafwesp de voorkeur aan droge, warme nederzettingen en voelt hij zich daarom niet bepaald comfortabel in Duitsland.

Zet vallen op

Heel effectief en diervriendelijk, maar het is ook behoorlijk bewerkelijk om molkrekels te vangen. De beste manier om dit te doen is als volgt:

1. Neem verschillende metselaarpotten met gladde wanden.
2. Verwijder het deksel, je hebt het niet nodig.
3. Zoek naar de holen van de molkrekels.
4. Stel dit zorgvuldig bloot.
5. Graaf de metselaarpotten hier op grondniveau.
6. De opening moet gelijk liggen met het aardoppervlak.
7. Leg een smal bord over de opening.
8. Molkrekels oriënteren zich tijdens het rennen op dergelijke obstakels.
9. Je rent langs het bord en valt in het glas
10. Maak de glazen 's morgens vroeg leeg.

U kunt de gevangen dieren op een geschikte plaats vrijlaten - zo ver mogelijk van uw tuin vandaan. Zorg ervoor dat u dikke tuinhandschoenen van stevig materiaal draagt, aangezien molkrekels pijnlijk kunnen knellen.

Tips

Deze methode is vooral succesvol tijdens de paartijd tussen april en juni, omdat de dieren hier steeds meer op het aardoppervlak voorkomen.

Graaf broednesten op

Als de besmetting ernstig is, kan het zinvol zijn om de broednesten van de molkrekels op te graven en te verwijderen. Deze maatregel is vooral effectief in juni, wanneer de dieren eieren hebben uitgebroed of de jonge larven eruit hebben. En zo werkt het:

• Onderzoek de graftunnels van de dieren.
• Graaf de ondergrondse constructie op bij een verticale kruising.
• Er is waarschijnlijk een broednest op ongeveer 30 centimeter diep.
• Graaf deze uit met een schop.
• Gooi de volwassen dieren erin weg, evenals de eieren en larven.

Gebruik van nematoden

Een andere zeer effectieve methode om molkrekels te bestrijden zijn nematoden van de soort Steinernema Carpocapsae. Dit zijn kleine rondwormen die het volwassen ongedierte infecteren en dodelijke bacteriën in hun bloedbaan brengen. Met behulp van deze biologische plaagbestrijders kan ongeveer 60 tot 80 procent van de populatie molkrekels effectief worden geëlimineerd. Maar pas op: de eieren en larven worden niet aangevallen, daarom kunnen er andere volwassenen uit groeien. Het is daarom raadzaam om de aanvraag elk jaar te herhalen.

De beste tijd om de aaltjes te verspreiden is tussen april en begin juni. Op dit punt hebben de molkrekels meestal nog geen eieren gelegd. In kassen of koude kozijnen kun je de rondwormen zo'n zes weken eerder verspreiden, mits de bodemtemperatuur minimaal twaalf graden Celsius is. Als het te koud is, gaan de nuttige insecten dood en kunnen ze hun werk niet meer doen.

Toepassing van nematoden

U kunt nematoden krijgen in tuinwinkels of op internet. Samen met de dieren ontvang je gedetailleerde instructies over het gebruik ervan, die je zeker moet volgen. Meng de rondwormen in een gieter met lauw water, zodat je ze met een gieter kunt gebruiken om ze over het aangetaste gebied over een groot gebied te verdelen. Omdat nematoden erg gevoelig zijn voor UV-licht, is het zinvol om ze te verspreiden als de lucht bewolkt is of in de vroege avonduren.

Uitweiding

Molkrekels zijn een bedreigde diersoort

Omdat molkrekels door de eeuwen heen massaal zijn bestreden en ook een extreem lange larvale tijd hebben voor het insectenrijk, wordt de Europese soort nu als bedreigd beschouwd en valt daarom in categorie 2 van de rode lijst. Andere soorten van het geslacht worden ook als bedreigd of zelfs met uitsterven bedreigd. Ondanks deze classificatie zijn molkrekels in Duitsland niet beschermd. Ze kunnen ermee worden gevangen en gedood. Om redenen van soortbescherming is het echter zinvol de dieren levend te vangen en op een geschikte locatie weer vrij te laten.

Zijn er effectieve huismiddeltjes voor molkrekels?

Menig ‘oude rot’ als het op tuinieren aankomt, raadt je aan om de molkrekels gewoon af te maken met oude bakolie of boterzuur. Giet hiervoor ongeveer een eetlepel olie in een verticale doorgang, gevolgd door ongeveer 250 milliliter water. In feite is deze methode behoorlijk effectief omdat zowel de larven als de eieren afsterven. De volwassen dieren komen op hun beurt weer naar de oppervlakte en kunnen daar gemakkelijk worden verzameld.

Huismiddeltjes hebben nadelen

Het nadeel van deze methode is echter dat bakolie en boterzuur in de bodem achterblijven, daar niet worden afgebroken en dus ook negatieve effecten hebben op de bodemkwaliteit en het grondwater. De ervaring heeft geleerd dat een dergelijke bijmenging niet bijzonder goed is voor de planten die op zo'n grond groeien, die dan simpelweg verzorgen of zelfs afsterven. Hetzelfde geldt voor "huismiddeltjes" zoals kerosine (of in kerosine gedrenkte lappen), alcohol, afwasmiddel, enz.

Ook wordt soms geadviseerd om de doorgangsruimte ongeveer 60 centimeter diep te graven, paardenmest bij te vullen en het gat weer te vullen. Tegen molkrekels heeft deze methode echter helemaal geen effect, omdat deze dan gewoon andere, nieuwe tunnels graven. Zo is de paardenmest alleen geschikt als organische meststof voor de moestuin.

Het is beter om geen huismiddeltjes te gebruiken

Samenvattend kan worden gezegd dat u uw handen van 'beproefde' huismiddeltjes moet houden, aangezien deze ofwel onbedoeld verdere schade veroorzaken of helemaal niet effectief zijn. Het is beter om meteen echt effectieve methoden te gebruiken, zoals de hier gepresenteerde nematoden.

Veel Gestelde Vragen

Kunnen molkrekels vliegen?

De zeer drukke molkrekel graaft 's nachts niet alleen meterslange gangen onder het aardoppervlak, maar is verder ook erg wendbaar: de dieren kunnen heel goed zwemmen, duiken en vliegen. Vliegende molkrekels kunnen echter alleen worden waargenomen tijdens de paartijd in mei en juni, wanneer de vrouwtjes op zoek zijn naar een mannelijke partner. Anders leven de meeste dieren onder de grond. Overigens vliegen alleen de vrouwtjes, terwijl de mannetjes op één plek blijven en een oproep naar hen uitzenden. Dit geluid klinkt als een laag zoemend geluid en kan ook door mensen worden gehoord.

Zijn molkrekels giftig?

Heel wat tuinders - en ook vissers, want de dieren werden en worden vaak gebruikt als aas bij het vissen op meerval - hebben al vervelende ervaringen gehad met de molkrekel: ze kunnen erg knellen als ze worden bedreigd (bijvoorbeeld omdat je ze in je hand houdt). Maar maak je geen zorgen: molkrekels zijn niet giftig en geven ook geen gifstoffen af. Ook als uw hond ooit zo'n dier zou eten, hoeft u zich geen zorgen te maken. Pak de dieren echter niet met de blote hand op, maar draag stevige tuinhandschoenen: dit voorkomt pijnlijk knellen.

Zijn molkrekels gevaarlijk?

Vooral mannelijke molkrekels hebben tijdens de paartijd felle gevechten onder elkaar. De insecten zijn echter absoluut onschadelijk voor mensen en huisdieren - en worden zelden gezien, omdat ze zich bij de minste schok terugtrekken van het aardoppervlak in de grond en vluchten.

Hoe oud kan een molkrekel worden?

Molkrekels zijn relatief oud: de dieren doorlopen in het eerste jaar verschillende larven- en rui-stadia, maar zijn pas in de nazomer / herfst van het volgende jaar volledig ontwikkeld. Op dit moment zijn ze nog steeds niet geslachtsrijp, maar zullen ze het volgende jaar weer vruchtbaar worden - dat wil zeggen, twee volle jaar nadat ze uit het ei zijn gekomen. De dieren leven dan nog ongeveer een jaar, zodat molkrekels een totale levensverwachting van ongeveer drie jaar hebben - op voorwaarde dat ze niet van tevoren het slachtoffer worden van een van hun talrijke roofdieren.

Mol, veldmuis of molkrekel - wie graaft mijn tuin op?

Als de tuinplanten zonder duidelijke reden verwelken, kunnen er verschillende redenen zijn. De mol is vrij gemakkelijk te herkennen aan zijn karakteristieke hoop aarde, waarbij deze harige kerel zich het liefst voedt met larven en kevers - en niet met wortels en knollen. Ze staan ​​op het menu van de veldmuis, die vegetarisch is en zich alleen voedt met planten. De molkrekel daarentegen knabbelt slechts af en toe aan knollen en wortels, omdat hij het liefst insecten en hun larven eet. Niettemin, als er een sterke plaag is, zijn er sporen van eten van wortelen, aardappelen en dergelijke - het pure gebrek aan voedsel verleidt de dieren om op zoek te gaan naar plantaardige voedselbronnen. Door de stevige graafactiviteit sterven de planten echter af zonder te knabbelen.

Mijn kruiswoordpuzzel vraagt ​​om het Zuid-Duitse woord voor mollenkrekel (met vijf letters). Wat is de oplossing?

Heel eenvoudig: in Zuid-Duitsland worden de dieren die daar veel vaker voorkomen dan in Noord-Duitsland vaak 'Werre' (meervoud is 'Werren') genoemd. Deze oplossing is de juiste voor de kruiswoordpuzzel. Bovendien worden molkrekels op sommige plaatsen ook wel "dwergen" genoemd. In Zwitserland staan ​​ze bekend onder de naam "Halbteufel", in Oostenrijk staan ​​ze bekend als "G'schwer".

Tips

De tweejaarlijkse kruisbloemige kroontjeskruid (lat. Euphorbia lathyris), die het beste kan worden geplant / gezaaid op een gedeeltelijk schaduwrijke plek in de tuin, zou een afschrikkende werking hebben op zowel molkrekels als woelmuizen.