oorsprong
De kurkentrekker-hazelaar is een gemodificeerde variant van de gewone hazelaar, de Corylus avellana. De botanische naam is Corylus avellana 'Contorta'. In tegenstelling tot de kurkentrekkerwilg, die een vergelijkbare gedraaide takstructuur vertoont, maar verder een andere gewoonte heeft, is de kurkentrekker-hazelaar geen specifiek ras. Het is eerder een freak van de natuur. Of een spontane mutatie, d.w.z. een genetische fout, of een ziekte die de struik verder niet beïnvloedt, verantwoordelijk is - experts zijn het daar niet helemaal mee eens.
lees ook
- Dit is hoe de kurkentrekker-hazelaar gedijt in de emmer - tips voor planten en verzorgen
- Hoe de kurkentrekker-hazelaar goed te verzorgen
- Zijn de noten van een kurkentrekker-hazelaar eetbaar?
Deze wonderbaarlijke hazelaarvorm werd voor het eerst ontdekt en beschreven in Engeland rond 1900. Onder de indruk van de opvallende takstructuur, zijn mensen al lang begonnen de vorm gericht te gebruiken door middel van verfijning. De gewone hazelaar wordt meestal als basis gebruikt.
Net als de kurkentrekkerwilg, die vanwege de relatie tussen takstructuur en naamgeving soms wordt verward met de kurkentrekkerhazelaar, beleeft de kurkentrekkerhazelaar momenteel een ware hausse in tuinen. Bovenal geniet je niet alleen van de originele takstructuur direct op de struik, maar zet je ook graag losse takken als puristische decoratie in de vaas.
Oorsprong in één oogopslag:
- Vreemd gedraaide takken ofwel spontane mutatie of onschadelijke ziekte
- Rond 1900 voor het eerst ontdekt en beschreven in Engeland
- Vandaag de dag gericht op "productie" van de kurkentrekker-hazelaar door middel van verfijning
- Op dit moment weer erg populair
groei
De basis habitus van de Corylus avellana 'Contorta' verschilt niet significant van de gewone hazelaar. Net als zij groeit het ook als een meerstammige, rechtopstaande struik met een vrij rijke, sympodiale vertakking. Bij snelle groei kan de kurkentrekker-hazelaar 4 tot 6 meter hoog en ongeveer 2 tot 4 meter breed worden. Uw kruin kan met de jaren behoorlijk ruim en enigszins overhangend worden.
Hun meest karakteristieke en opvallende kenmerk zijn natuurlijk hun kurkentrekkerachtige gedraaide twijgen, die niet alleen erg decoratief zijn op de struik, maar ook als snoei. De gedraaide takken kunnen een onderscheidend structureel accent in de tuin zetten, vooral in de winter zonder blad.
De kurkentrekker-hazelaar kan wel 100 jaar oud worden.
Groeikenmerken in het kort:
- Als gewone hazelaar, rechtopstaande, meerstammige struikgroei
- Snelle groei, tot 6 m hoog en 4 m breed
- Takjes kronkelden als een kurkentrekker
- Leeftijd tot 100 jaar
bladeren
De bladeren worden ook gekenmerkt door de mutatie of ziekte die de kurkentrekker-hazelaar zijn naam en zijn speciale status geeft: omdat ze niet zo glad en recht zijn als die van de gewone hazelaar. Ze vertonen een licht gekrulde, gerimpelde structuur en nemen daarmee het motto van de tak over.
Qua maat, kleur en randstructuur verschillen ze echter niet van de bladeren van de gewone hazelaar: ook ze hebben een typisch ronde, puntige vorm met een dubbel gezaagde rand en een lichtgroene kleur. Hun textuur is fijn geaderd, maar ziet er grover uit door de krimp. Het oppervlak is licht behaard. Ze beginnen afwisselend op de takken. Net als bij de gewone hazelaar worden de bladeren in de herfst geel en vallen ze volledig af tegen de winter.
Lemmeteigenschappen in het kort:
- Worden ook gekenmerkt door de mutatie of ziekte en vertonen een kroezige structuur
- Grootte en vorm zoals bij gewone hazelaar: Rondachtig, naar voren puntig, dubbel gezaagde rand
- Lichtgroene kleur, licht behaard
- Gele herfstkleur, bladeren vallen in de winter volledig af
bloeit
Net als zijn oorspronkelijke vorm, is de kurkentrekker-hazelaar eenhuizig - dus zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen worden op één exemplaar gevormd. De mannelijke bloemen ontstaan al in de herfst en vormen aan het einde van de winter de hazelaar-typerende, groenachtig geelachtige katjes. De vrouwelijke bloemen blijven omsloten door de knop en hebben een roodachtige punt.
Bij winderig weer verspreidt het stuifmeel zich naar de omgeving - voor hooikoortspatiënten kan dit in februari en maart tot ernstige klachten leiden. Bijen zijn echter des te blijer over de vroege voedselbron van het jaar.
Bloemen in sleutelwoorden:
- Kurkentrekker-hazelaar is eenhuizig met mannelijke en vrouwelijke bloemen op één exemplaar
- Mannelijke bloemen in katjesvorm, vrouwelijke bloemen met roodachtige uiteinden
- Bloeiperiode van februari tot maart
- Stuifmeel allergeen, maar een belangrijke voedselbron voor bijen in het vroege jaar
fruit
Hazelnoten worden al duizenden jaren door mensen en veel dieren gewaardeerd als een smakelijk en voedzaam natuurlijk geschenk. De kurkentrekker-hazelaar produceert, net als de gewone hazelaar, vanaf september ook de typische notenvruchten, zij het in iets mindere mate. Bovendien blijven de noten kleiner, zijn ze niet zo lekker en ook niet zo knapperig en mals van consistentie, maar eerder houtachtig.
Daarom wordt de kurkentrekker-hazelaar voornamelijk gebruikt als sierheester. Als u veel van uw eigen hazelnoten wilt oogsten, kunt u beter op een gewone hazelaar vertrouwen. Een kurkentrekker-hazelaar heeft ongeveer 10 jaar nodig om te rijpen.
Overzicht fruit:
- Minder productief dan gewone hazelaar
- Noten ook minder lekker
- Voor een goede notenopbrengst is het beter om gewone hazelaar te planten
Welke locatie is geschikt?
De kurkentrekker hazelaar staat het liefst op een zonnige tot gedeeltelijk schaduwrijke plek in de tuin. Hoe zonniger de locatie, hoe vitaler het gedijt.
Lees verder
Welke aarde heeft de plant nodig?
Voor de kurkentrekker-hazelaar moet de grond bij voorkeur rijk zijn aan voedingsstoffen en humus, maar ook goed gedraineerd en vochtig zijn. De pH-waarde moet eerder in het hoge bereik liggen. Bovendien houdt de kurkentrekker-hazelaar van warm aan de voeten - het is dus voordelig als de zon ook tot zijn basis kan doordringen en de locatie relatief dicht bij andere bomen of bij het huis is. Over het algemeen is de hazelaar met kurkentrekker vrij tolerant als het gaat om de omstandigheden ter plaatse.
Bij het planten van verfijnde kurkentrekker-hazelaars is het belangrijk om de kluit iets dieper in het plantgat te zetten zodat het raffinagepunt ondergronds zit. Hiermee wordt voorkomen dat rechte wilde scheuten uitgroeien, die het uiterlijk van de karakteristieke kronkelende takken verstoren en vooral snel overgroeien. U hoeft deze maatregel niet ter harte te nemen met hazelaars met kurkentrekkers met echte wortels, maar dergelijke exemplaren zijn moeilijk te vinden.
Noteren:
- Bodem voor kurkentrekker-hazelaar zo voedselrijk en humus mogelijk
- Goed gedraineerd en vochtig
- Zo warm mogelijk
- pH-waarde vrij hoog
De juiste plantafstand
De kurkentrekker-hazelaar moet nog een beetje uit de buurt blijven van naburige planten, zodat zijn platte, uitgebreide wortels zich goed kunnen ontwikkelen. Het ziet er ook erg goed uit als solitaire. Je moet een straal van ongeveer 2 meter rond de struik laten.
Hoe transplanteer ik correct?
Indien mogelijk moet u een kurkentrekker-hazelaar niet transplanteren. Opgraven en verplaatsen naar een andere locatie betekent veel stress voor de ondiep gewortelde struik, die zoveel mogelijk moet worden vermeden. Als u het echter om ruimte- of buurtredenen wilt of moet toepassen, doet u dit alleen bij een jong exemplaar. De struik mag niet ouder zijn dan 5 jaar, anders heeft hij zich teveel op zijn standplaats gevestigd.
De beste tijd om te verplanten is in het vroege voorjaar voordat de bladeren schieten. Bovendien mag er geen vorst zijn.
Bij het verplanten is het belangrijk om de uitgebreide wortels royaal op te graven. Dit is natuurlijk veel werk, maar hoe minder wortelmassa je van de kurkentrekker hazelaar afsnijdt, hoe beter. Het nieuwe plantgat moet twee keer het volume van de kluit hebben en ingebed zijn in een drainagesysteem van zandgrond. Na het inbrengen het gat vullen met humusrijke grond, stevig betreden en krachtig water geven. Een steunpaal voor stabilisatie wordt aanbevolen.
Om het onvermijdelijke wortelverlies te compenseren, moet u de struik ook een beetje terugsnoeien.
Lees verder
Giet de kurkentrekker-hazelaar
Een kurkentrekker-hazelaar heeft alleen een aparte bewatering in het veld nodig bij het planten en tijdens langere droge periodes in de zomer. Daarna moet u ze een keer grondig water geven.
Als je ze in de emmer bewaart, is regelmatig water geven natuurlijk essentieel.
Bemest de hazelaar op de juiste manier
Omdat de kurkentrekker hazelaar veel voedingsstoffen nodig heeft, is het raadzaam om hem af en toe wat extra energie te geven. In het geval van een exemplaar buiten is goede, rijpe compost het beste, die u in het voorjaar gemakkelijk in uw plantsubstraat kunt verwerken.
Tijdens het groeiseizoen van maart tot september moet u ongeveer elke 2 weken een kurkentrekker-hazelaar in de emmer voorzien van een vloeibare meststof.
Snijd de kurkentrekker hazelaar correct
De kurkentrekker-hazelaar hoeft normaal gesproken niet te worden gesnoeid - hij wordt tenslotte gewaardeerd om zijn karakteristieke groei. Het gedijt ook beter en meer bereid als het in vrede mag groeien. Als u de struik echter in de eerste jaren moet verplaatsen, wordt snoeien aanbevolen na het verplanten.
Een andere uitzondering is wanneer er wilde scheuten ontstaan uit de plantgrond. Dit gebeurt vrij gemakkelijk, vooral bij verfijnde exemplaren. Het kan ook voorkomen bij niet-wortel individuen, maar het is veel zeldzamer. Als je alleen scheuten opmerkt die in het struikgewas schieten, is dit geenszins een onschuldige esthetische verstoring - omdat de wilde scheuten erg krachtig zijn en de gemuteerde takstructuur snel kunnen overwoekeren.
Om het karakteristieke uiterlijk van uw kurkentrekker-hazelaar te krijgen, moet u in dit geval snel de schaar pakken. Plaats ze zo dicht mogelijk bij de grond op de wilde scheuten die eronder groeien en wees grondig bij het identificeren ervan.
Een radicale bezuiniging van oude, kale exemplaren is ook mogelijk.
Snijregels in één oogopslag:
- Als zodanig hoeft kurkentrekker-hazelaar niet te worden gesnoeid
- 1e uitzondering: na elke transplantatie
- 2e uitzondering: vorming van wilde scheuten die het karakteristieke vertakkingspatroon en overgroei verstoren - afgesneden nabij de grond
- Radicaal snoeien mogelijk bij oude individuen
Lees verder
Verspreid kurkentrekker-hazelaar
Het kweken van een kurkentrekker-hazelaar is niet helemaal triviaal, omdat het in tuinen meestal een verfijnd exemplaar is. Het bewortelen van geënte plantendelen is daarom wat moeilijk, je kunt nog steeds de stek- of zinkmethode proberen.
Stekken
Snijd vanaf de bovenste, binnenste kroon van de struik een jonge, onbeboste scheut af die ongeveer 4 tot 6 bladeren heeft. Idealiter maakt u de incisie direct onder één oog. Met uitzondering van de bovenste twee, verwijder alle bladeren en plaats de op deze manier voorbereide stekken in een plantenbak met een mengsel van turf en zand of in een glas water. De locatie moet licht en warm zijn.
Zinklood
De dunne, buigzame takken van de kurkentrekkerwilg die ver beneden beginnen, kunnen ook worden gebruikt om onderpompen te leggen. Kies een scheut die aan de buitenkant groeit en zo jong mogelijk is (wat natuurlijk geen wilde scheut mag zijn) en plaats deze in een eerder gegraven inkeping in de grond. Bevestig het met een metalen haak op het gebogen beoogde groeipunt. Buig vervolgens de scheutpunt omhoog en stabiliseer deze met een houten stok. Een wondsnee op het bevestigingspunt kan nuttig zijn.
Ongedierte
Naast de onschadelijke ziekte die het zijn typische uiterlijk geeft, is de kurkentrekker-hazelaar grotendeels immuun voor ziekten. Het kan echter worden besmet met soortspecifieke parasieten. Dit omvat vooral de hazelnootboor, die ook hinderlijk is voor de gewone hazelaar. Omdat het de oogst vernietigt door eieren te leggen en larven in de vruchten te ontwikkelen. De moeren zullen dan overeenkomstig geperforeerd verschijnen.
De snuitkevers zijn relatief moeilijk te bestrijden. Chemische insecticiden tegen de parasiet zijn niet toegestaan in privétuinen. Als er sprake is van een plaag, moet u de volwassen kevers eerst met de hand verzamelen of van de struik schudden en ver van uw tuin loslaten. Ook worden de geïnfecteerde noten verzameld en zo grondig mogelijk afgevoerd, bij voorkeur verbrand. Om ervoor te zorgen dat de uitgekomen larven in de winter niet in de grond kunnen overleven, bedek je de plantgrond in de herfst met een tuinvlies.
U kunt ook preventief een lijmring in de bus hangen.
tip
Als u uzelf wilt besparen op het regelmatig verwijderen van wilde scheuten, gebruik dan bij het kopen van een verfijnde hazelaar met kurkentrekker indien mogelijk een exemplaar met de Turkse boomhazelaar als basis. Dergelijke varianten zijn minder vatbaar voor wilde scheutvorming dan die op basis van de gewone hazelaar. Als je een lange kurkentrekker-hazelaar wilt, zijn er ook varianten die zijn verfijnd op boomhazelaar.
sorteert
Een speciale gecultiveerde vorm van de kurkentrekker-hazelaar wordt in de plantenhandel aangeboden, vooral in de vorm van de Corylus avellana 'Red Majestic'.
Corylus avellana 'Red Majestic'
De variant, ook wel bekend als "roodbladige kurkentrekker hazelaar" of "bloedkurkentrekker hazelaar", is zeker het overwegen waard als alternatief voor de normale Corylus avellana - omdat hij, zoals de gebruikelijke namen suggereren, een heel bijzondere charme heeft door zijn diepe, donkerrode bladeren. De bloemen van de mannelijke kitten vertonen bij deze variëteit ook een roodachtige kleur. Net als de normale kurkentrekker-hazelaar is de bloeiperiode februari en maart.
Qua groei is de roodbladige kurkentrekker-hazelaar iets kleiner dan de wilde soort en de groenbladige kurkentrekker-hazelaar - hij is slechts ongeveer 2,50 m hoog, maar door zijn bossige takken is hij 3 m breed.
