Bromelia: verzorging en variëteiten

Bromelia: verzorging en variëteiten

oorsprong

Bromelia's zien er niet alleen exotisch uit, ze zijn ook exotisch: hun thuisgebied is de zogenaamde Neotropic, die zich voornamelijk uitstrekt over Zuid- en Midden-Amerika, maar ook over West-Indië. Hun oorspronkelijke habitats zijn daarom qua klimaat heel anders dan op onze breedtegraden - namelijk vooral tropisch warm, vochtig en niet onderhevig aan vier seizoenen. Desalniettemin kunnen enkele van de zeer talrijke soorten bromelia heel goed worden gekweekt als sierplanten in onze kamers - ze kunnen zonder problemen gedijen bij normale leeftemperaturen in verwarmde kamers.

lees ook

  • Wat te doen als een bromelia-bloem opdroogt
  • Bromelia-bloem is uitgebloeid - wat te doen?
  • Hoe zorg ik goed voor een bromelia? - Antwoorden op veelgestelde vragen

De bromelia's zijn vernoemd naar de Zweedse dokter Olaf Bromel. Overigens kwam de eerste bromelia naar Europa met de beroemde ontdekker Christoffel Columbus - in de vorm van een ananas, die vanwege zijn vrucht waarschijnlijk de bekendste bromelia is. Daarom wordt de plantenfamilie ook wel de ananasfamilie genoemd.

Noteren:

  • Herkomst van de bromelia's in Zuid- en Midden-Amerika
  • sommige soorten kunnen in onze kamer goed gekweekt worden
  • eerste bromelia-soort - ananas - bereikte Europa via column

groei

De overgrote meerderheid van de soorten van de bromeliafamilie zijn groenblijvende vaste planten. Kenmerkend voor het uiterlijk is de sterke rozetstructuur met brede, spitse, rechtopstaande bladeren. Bij sommige soorten verzamelt regenwater zich in het trechtervormige midden van de bladrozet. Veel soorten zijn xerofytisch, dus ze kunnen hun verdamping via verschillende mechanismen verminderen.

Een ander kenmerk van de Bromeliceae is hun epifytische groei - ze behoren tot de zogenaamde epifyten, zoals orchideeën. In de natuur groeien ze zonder wortels voornamelijk op bomen of op rotsen. In de binnenkweek worden ze alleen in potten bewaard voor stabilisatiedoeleinden.

De belangrijkste zaken weer in één oogopslag:

  • Bromelia's zijn meestal groenblijvende vaste planten
  • hebben samengeperste stamas met bladrozet
  • de meeste soorten behoren tot de epifyten, de wortelloze epifyten

bladeren

De bladeren van bromelia's zijn niet alleen een kenmerkend kenmerk van hun uiterlijk, ze zijn ook essentiële voedingskanalen voor veel soorten. Immers, als epifyten kun je niet via wortels in je voedingsbehoeften voorzien. In plaats daarvan halen ze voedingsstoffen en vocht rechtstreeks uit de lucht via absorberende schilfers en schilferig haar op de toppen van de bladeren. Een lichte haar wordt gebruikt om verdamping te verminderen en te beschermen tegen zonnebrand.

bloesem

Veel mensen houden een bromelia in hun kamer of kantoor vanwege de soms behoorlijk spectaculaire en kleurrijke bloemen. Wat echter zo indrukwekkend is, is helemaal niet de eigenlijke bloem - hij is vrij klein en onopvallend bij de meeste siersoorten. Het is echter omgeven door grote schutbladeren, die vaak in prachtige kleuren verschijnen en ook veel langer blijven bestaan ​​dan de eigenlijke bloemen.

Voor de meeste soorten bromelia's is de vorming van bloemen een zeer energie-uitputtende en daarom slechts eenmalige zaak, die leidt tot de dood van de rozet van bladeren of zelfs het einde van het leven in het geval van de gigantische bromelia.

Lees verder

Welke locatie is geschikt?

De kleine selectie uit het enorme aanbod aan soorten Bromeliceae, die we als kamerplant houden, komt oorspronkelijk uit de tropische regenwouden van Zuid-Amerika. De soorten die uit luchtiger, koelere berggebieden komen, zijn over het algemeen weinig relevant voor onze belangen.

Het spreekt voor zich dat u een sierbromelia - de Guzmania's zijn bijzonder populair en wijdverbreid - een locatie moet geven met de meest tropische omstandigheden mogelijk. Het moet dus licht, warm en zo vochtig mogelijk zijn. Je kunt ze het beste naast een raam plaatsen dat veel licht maar niet de volle zon binnenlaat.

De omgevingstemperatuur waar bromelia's de voorkeur aan geven, komt praktisch overeen met een kamertemperatuur van rond de 20 ° C, die velen aangenaam warm vinden. Het kan natuurlijk warmer worden, maar de thermometer mag niet onder de 18 ° C komen.

De belangrijkste sitevoorwaarden voor sierbromelia's:

  • helder, maar niet in de volle zon
  • de hoogst mogelijke luchtvochtigheid
  • Het hele jaar warm, rond de 20 ° C en warmer

In de zomer kunt u de meeste sierbromelia's ook buiten zetten. Maar zorg er nogmaals voor dat het geen intense directe zon krijgt. Daarnaast is buiten zetten meestal alleen gefaseerd mogelijk - want op nachten met temperaturen onder de 15 ° C bevriest de bromelia te veel waardoor je hem weer naar binnen moet halen.

Lees verder

Welke aarde heeft de plant nodig?

Zoals ik al zei - als wortelloze epifyten hebben de meeste bromelia's eigenlijk geen pot met een bodemsubstraat nodig. Je kunt ze er in ieder geval niet mee voeren. Je kunt de eigenlijk wortelloze soorten daarom planten in een los substraat van schors en veenmos zoals een orchidee. De bromelia hoeft dit alleen maar vast te houden - totdat het gelukt is, kun je hem in het begin met een draadje helpen. De epifytische bromelia's kunnen zelfs op stenen worden gekweekt.

In een pot met aarde kun je de bromelia wat beter aan en deze structureel en visueel homogener integreren in je kamerplantenrijk. Bij op het land groeiende, dus ook wortelvormende rassen, die ook bij de siersoorten voorkomen, is in tegenstelling tot de epifytische bromelia's een aardsubstraat nodig. Het moet kalkvrij en doorlatend zijn. U kunt ook speciale orchideeënaarde gebruiken, eventueel gemengd met normale potgrond.

Het substraatontwerp in één oogopslag:

  • voor epifytische soorten: kweken in schors veenmos substraat of op stenen mogelijk
  • voor terrestrische soorten: kalkvrije grond gemaakt van orchideeënaarde en potgrond

Water bromelia

Ook als het om water geven gaat, moet er onderscheid worden gemaakt tussen wortelloze en terrestrische bromelia's. De landdieren worden op natuurlijke wijze met een gieter bewaterd en via het bodemsubstraat van vocht voorzien. Houd het substraat altijd vochtig - vergeet niet dat de bromelia een regenwoudplant is. Het is ook belangrijk om de rozettrechter altijd gevuld te houden met water, vooral in de zomer. Voor het besproeien kunt u het beste kalkvrij water op kamertemperatuur gebruiken.

In de winter mag de bromelia echter maar een beetje worden bewaterd parallel aan de verminderde hoeveelheid licht. Je vult dan ook maar heel spaarzaam de bladtrechter.

Epifytische bromelia's, die je alleen op een droge ondergrond hebt gelegd om vast te houden, gebruiken geen gieter, maar een dispergeerder om hun water direct op de bladeren te gieten, die het met hun zuigschubben opnemen. De bovengenoemde waterkwaliteitscriteria zijn ook hier van toepassing.

Trouwens, je moet niet nalaten om terrestrische bromelia's te sproeien - ze houden natuurlijk ook van de ene of de andere zachte tropische regen!

Noteren:

  • houd terrestrische bromelia's overal vochtig
  • Houd de centrale trechter (4,63 € bij Amazon *) in de bladrozet altijd gevuld met water
  • Gebruik kalkarm water op kamertemperatuur
  • Spray gewoon epifytische bromelia's

Lees verder

Bemest bromelia op de juiste manier

Bromelia's hebben niet veel bemesting nodig. Tijdens de zomervegetatie kunt u één keer per week een beetje vloeibare mest aan het gietwater toevoegen.

Bromelia op de juiste manier trimmen

Het onderwerp snijden is ook vrij subtiel bij de bromelia's voor binnenshuis. De compacte, gelijkmatige rozetgroei maakt formeel trimmen overbodig.

De vraag blijft over het mogelijk verjongende, verfrissende verwijderen van afgestorven plantendelen. Natuurlijk zegenen de bladeren van de bromelia ook het tijdelijke. Als ze verdorren en opdrogen, moet je ze er alleen voorzichtig uit trekken of ze vanzelf laten vallen. De vezelstructuur van de bromelia-bladeren verdraagt ​​niet bijzonder goed snijwonden.

Lees verder

Opgedroogd

Opgedroogde bladeren van je kamerbromelia moet je natuurlijk vermijden door ze zorgvuldig vochtig te houden. Het is normaal dat de mooie schutbladeren opdrogen enige tijd nadat de bloei is uitgebloeid en niet “behandeld” hoeven te worden. Blijf gewoon water geven - dit bevordert de ontwikkeling van het kind, waar de bromelia na de bloei klaar voor is.

Propageren bromelia

Dat brengt ons bij het onderwerp reproductie. Meestal reproduceren bromelia's zichzelf via Kindel. Deze groeien als zijscheuten, dus je hoeft ze pas af te snijden zodra ze zijn gerijpt met de bladrozet en wortels. Dan is de zijscheut meestal ongeveer half zo groot als de moederplant. U moet echter heel voorzichtig zijn bij het snijden. U kunt het beste een vers gescherpt mes gebruiken en dit voor het snijden desinfecteren met een hoog percentage alcohol.

Het kind wordt in een kalkarme, losse ondergrond geplaatst en het beste afgedekt met een folie. Op deze manier kunt u het een gelijkmatig vochtig, beschermd microklimaat bieden om wortel te schieten.

delen

Het verdelen in de klassieke zin, d.w.z. de kluit doorsnijden, past natuurlijk niet bij bromelia's. Ze kunnen alleen worden verdeeld in de zin dat ze het kind van de moederplant scheiden voor vermeerdering.

Lees verder

Is bromelia giftig?

Bij exotische sierplanten weet men vaak niet precies of ze niet giftig zijn - voor mensen of huisdieren. Dit is tenslotte zeker het geval bij een aantal prachtig ogende soorten. Bromelia's zijn echter over het algemeen niet giftig. Tot zover het goede nieuws. De bladeren van sommige sierbromelia's bevatten echter huidirriterende stoffen zoals calciumoxalaten en het enzym bromeline. Ze zijn niet giftig, maar jonge kinderen en huisdieren mogen ook geen bromelia-bladeren eten.

Lees verder

eten

Door hun typische ananas-achtige groei kan men zich afvragen of naast ananas ook andere bromelia's eetbaar zijn. Alleen de vruchten van ananas zijn echter echt eetbaar. Er zijn een paar verschillende rassen waar de gemiddelde consument in dit land niet veel van merkt - want alleen het ras Smooth Cayenne wordt commercieel en wereldwijd vermarkt. Rassen van andere groepen, zoals de Queen- of Pernambuco-groepen, worden voornamelijk in Zuid-Amerika geteeld voor verse consumptie.

Tips

Zoals met veel tropische sierplanten, kunt u een bromelia zijn favoriete warme en vochtige klimaat geven door hem eenvoudig in de badkamer te plaatsen. U hoeft dus niet constant te controleren of de luchtvochtigheid hoog genoeg is.

sorteert

Guzmania

De Guzmania's zijn waarschijnlijk de meest populaire en meest verspreide groep van de sierbromelia's die in dit land worden geteeld. Je vindt ze op veel vensterbanken, waar ze met hun heldere schutbladen in rood, oranje, roze of geel exotische kleuraccenten oproepen. De bloeitijd is in de winter, rond de tijd tussen december en februari, maar het plezier van bloeien is niet alleen uniek, maar helaas ook van korte duur. Over het algemeen kan een guzmania een hoogte bereiken van 30 tot 60 cm. Binnen de Guzmania-soort zijn er tot 200 soorten.

Air anjers

Met ongeveer 550 soorten vormen de luchtanjers, botanisch gezien Tillandsia, het meest diverse geslacht van de Bromeliceae. Ze zijn van het epifytische type, dus ze kunnen worden gekweekt in schorsveenmos substraat of op stenen en hoeven alleen met water besproeid te worden. Er zijn ook geïsoleerde soorten die op aarde groeien.

Met hun bizarre structuren en vormen, meestal in roodachtige tot roze tinten, bieden hun bloeiwijzen een zeer originele en opvallende aanblik. De vele ondersoorten kunnen zeer verschillende groottes bereiken. Sommige worden slechts 30 cm hoog, andere vormen alleen bladeren tot 50 cm lang.

Tillandsia zijn ook specifiek geschikt voor tijdelijk buitengebruik.

Vlammend zwaard

Dit bromelia-geslacht, botanisch Vriesea genoemd, dankt zijn zielige naam aan zijn zwaardvormige, gebogen, glanzende bloeiwijzen met schutbladen in fel oranje tot scharlakenrood, die afzonderlijk of in groepen verschijnen. De bloeitijd kan op verschillende tijdstippen van het jaar zijn, afhankelijk van de omgevingsomstandigheden. Het blad van de Vriesea kan tot wel 75 cm lang worden, afhankelijk van de soort, zoals de Vriesea hieroglychipca. De bloemstengel is meestal niet veel kleiner.

De bladeren van het Flaming Sword kunnen ook heel decoratief zijn met delicate lintstructuren in crèmekleurige tot roodachtige tinten.

Nest rozet

De nestrozetten, botanisch Nidularium, worden gekenmerkt door een nestachtige opstelling van de bladrozet. De leerachtige, zachte bladeren zijn stekelig en hebben een natuurlijke glans. De bloeiwijzen verrukken met de felgekleurde schutbladeren in rode, gele of oranje tinten, die lang voor de bloeitijd verschijnen. De bloem zelf produceert tussen juni en september de nestrozet. Afhankelijk van de soort kan tot 30 cm worden bereikt.

Lance rozet

De naam van de lansrozet, botanisch gezien Aechmea, is ook indicatief - het beschrijft de hoge, tot 30 cm lange bloeiwijzen die maandenlang worden versierd met felgekleurde schutbladen. De kleine bloemen zijn blauw gekleurd en gaan maar heel kort mee. Afhankelijk van de ondersoort worden lansrozetten tussen de 35 en 50 cm hoog. De sterke bladeren zijn ook tot 50 cm lang en tot 10 cm breed. Ze zijn gewapend met stekels aan de rand en aan de punt van het blad. Aechmeen kan, net als Tillandsia, relatief gemakkelijk een tijdje buiten staan ​​in warme zomerperiodes.

Sier ananas

Niet alle ananas wordt gekweekt met het zoete, aromatische fruit in gedachten - er zijn ook enkele siervariëteiten die er erg mooi uitzien op de vensterbank. Sommige soorten zijn versierd met aantrekkelijke kleuraccenten op de anders grijsgroene bladeren en bieden zo een geweldig exotisch zicht. De vruchten van deze soorten zijn niet eetbaar, maar met hun donkerroze kleur zijn ze op hun eigen manier decoratief. Voor een decoratieve ananas heb je wel wat ruimte nodig: op een hoogte van ongeveer een meter kan hij wel twee meter breed worden.