Waarschuwing, giftig: de zwarte toorts
In tegenstelling tot de wollige bloem met gele enkele bloemen en een groeihoogte tot twee meter, is de zwarte toorts (Verbascum nigrum) meestal kleiner (tot zo'n 120 centimeter groeihoogte) en kenmerkt zich door opvallende paarse meeldraden op de bleekgele bloemen. Het kruid, dat minder harig is dan de wollige bloem afkomstig uit cottage gardens, bevat de giftige sperma-alkaloïde verbacin en de iridoid aucubin.
lees ook
- De ideale verzorging voor de toorts in de tuin
- Snijd de toorts goed in de tuin
- De hoogtijdagen van de toorts
Het giftige effect van de geelbloemige toorts op dieren
Hoewel de wollige bloem, die wordt gewaardeerd om zijn geneeskrachtige eigenschappen en daarom al eeuwenlang in kloostertuinen en boerderijen wordt geplant, niet giftig is voor mensen en waarschijnlijk als natuurlijke remedie aan vee werd gevoerd, wordt gezegd dat delen van de plant giftig zijn voor vissen en andere dieren. Naar verluidt heeft Aristoteles zaden van de plant in water gestrooid om het vissen te vergemakkelijken door het verdovende effect van de saponinen op vissen.
Gebruik voor het genezen van theeën en inhalaties
Hippocrates en Hildegard von Bingen wisten al de eigenschappen van de koningskaars als natuurlijk medicijn te waarderen. Toepassingsgebieden voor hedendaags gebruik zijn in de volgende gebieden:
- om slijm op te lossen bij verkoudheid en hoest
- gebruikt om astma te behandelen
- bij de behandeling van maag- en darmklachten
De gedroogde bladeren en bloemen van de toorts worden ofwel geëxtraheerd met hoogwaardige oliën of vers gezette theesoorten.
tips & trucs
Omdat het herkennen van de juiste plantensoort en het volledig drogen van de plantendelen bepaalde kennis vereist, kan toortsthee ook onder de naam Verbasci flos in de apotheek worden gekocht.
