oorsprong
De lavendel, botanisch Lavandula stoechas, komt net als de bekendere echte lavendel uit mediterrane streken. Het verspreidingsgebied strekt zich ook verder naar het zuiden uit, namelijk naar Noord-Afrika op de Canarische Eilanden en Madeira. Zijn oorspronkelijke leefgebied is daardoor iets warmer dan die van echte lavendel. Voor de teelt in Midden-Europa betekent dit dat hij niet permanent buiten kan worden geplant. In tegenstelling tot echte lavendel is het niet winterhard.
lees ook
- Schopflavender - snijd wat vervaagd is op tijd
- Coppy lavendel heeft een lange bloeitijd
- Het is beter om de lavendel in een pot te overwinteren
Zijn oorspronkelijk favoriete landschapszones zijn droge, kalkarme struikheide en lichte dennenbossen.
Wat u moet weten over de oorsprong van de Franse lavendel:
- natuurlijk verspreidingsgebied in het Middellandse Zeegebied tot Noord-Afrikaans gebied
- is daarom niet winterhard
- geeft de voorkeur aan kalkarme, droge, lichte habitats
groei
De Schopflavender groeit als een groenblijvende onderstruik met bijzonder sterk vertakte scheuten, waardoor hij een zeer bossige groeiwijze heeft. In zijn natuurlijke omgeving kan hij een hoogte bereiken van wel een meter. In dit land in de potcultuur is hij slechts 30-50 cm hoog. De scheuten zijn dicht begroeid met blad en geven de kuiflavendel een zeer compact uiterlijk.
bladeren
De bladeren van de gepotte lavendel hebben een naaldachtige, lancetvormige vorm, vergelijkbaar met die van echte lavendel, en bereiken een lengte van maximaal 4 centimeter. Als ze schieten zijn ze nog zilvergroen van kleur, later verkleuren ze tot dennengroen. Naast de bloemen geven de bladeren ook een kruidige, aromatische geur af die doet denken aan dennennaalden.
bloesem
De bloem is de naamgenoot van de verkopbare lavendel. Hun bijzondere kenmerk zijn de lichtpaarse schutbladeren die als bosjes over de druifachtige pluimen staan. Ze geven de struik als geheel een vrolijk, ontspannen accent, niet in de laatste plaats door het kleurcontrast tussen de donkere, mauve-kleurige bloempluimen, de lichte schutbladen en de bruinachtige, viltige schutbladen.
De geur van de bloemen is bijzonder aantrekkelijk, omdat het bijzonder sterk en kruidig is, zoals kamfer. Het trekt niet alleen tal van nuttige tuininsecten aan, maar nodigt je ook uit om te experimenteren met aromatische, zelfgemaakte cosmetica of delicatessen.
De kenmerken van de bekroonde lavendelbloem:
- Rispige kunstoor in donkere mauve kleur met lichtpaarse schutbladeren
- Zeer aromatische, kruidige geur
- Bijen weiland
Heyday
De bloeitijd is enigszins afhankelijk van de variëteit. De vroegste soorten openen hun bloemen eind mei, uiterlijk in september.
Plaats
De eisen van de ingemaakte lavendel voor zijn locatie verschillen niet significant van die van de echte lavendel. Hij wil het warm en droog hebben met zoveel mogelijk zonlicht. Hoe meer zon, warmte en droogte hij ervaart, hoe intenser hij zich zal concentreren op de productie van de geurige etherische oliën. Let dus vooral op het voldoen aan de oorspronkelijke sitevoorwaarden als je veel bijen wilt aantrekken en eventueel iets moois van de bloemen wilt maken.
Noteren:
- Macedonische lavendel houdt van warm en droog
- heeft veel zonlicht nodig
- Hoe droger, warmer en lichter, hoe hoger de concentratie etherische oliën
aarde
Wat de gepotte lavendel onderscheidt van de echte lavendel, is de geprefereerde pH-waarde. In tegenstelling tot zijn soortgenoten heeft het een kalkarme plantbasis nodig. Dus de aarde zou zuur moeten zijn. Desalniettemin gedijt hij het beste in goed doorlatende, schrale, heideachtige grond met een flinke hoeveelheid zand. Het is raadzaam om speciale cactus- of kruidenaarde te gebruiken en deze dienovereenkomstig los te maken met zand- of kleikorrels.
Noteren:
- Droge, goed doorlatende, kalkarme (!) Bodem
- De beste mix van cactus- of kruidengrond en zand
water geven
Net als de echte lavendel heeft de belegde lavendel niet veel water nodig. Het is van nature aangepast aan lange droogtes en extreme hitte. Geef hem dus matig water zodat de grond nooit druipnat blijft. Als gietwater dient u zo zacht en oud mogelijk water te gebruiken, idealiter regenwater.
Bevruchten
De belegde lavendel is ook zuinig in termen van voedingsstoffen. Hij houdt van een arm substraat en hoeft in principe helemaal niet bemest te worden. Je kunt het misschien een beetje laaggedoseerde, kaliumrijke mest geven nadat het overwinterd is, of kunstmeststokken gebruiken (€ 1,45 op Amazon *) om krachtig ontluiken te stimuleren.
In de pot
Als niet winterharde soort moet de haklavendel in pot worden gekweekt - in ieder geval in de winter. Kortom, je kunt het in de zomer buiten verplanten nadat de ijsheiligen voorbij zijn - op voorwaarde dat je het een geschikte plek en plantgrond kunt bieden. Uiterlijk bij het aankondigen van de eerste vorst moet je hem weer in de pot plaatsen.
Een terracotta pot is het meest geschikt als plantenbak voor de lavendel in potten, omdat deze absorberend is en een droge grondbal bevordert. Daarnaast onderstreept het materiaal het mediterrane karakter van de plant.
In de pot moet je vooral letten op een goede doorlaatbaarheid van het substraat: Werk dus een grove drainagelaag van geëxpandeerde klei (€ 17,50 op Amazon *) in het onderste deel van het zandgrondmengsel.
U moet de ingemaakte lavendel in het vroege voorjaar verpotten als u hem uit het winterverblijf haalt. Indien nodig kunt u de wortels een beetje uitdunnen om de groei te bevorderen.
De regels voor potcultuur in één oogopslag:
- Potcultuur is een must tijdens de winter
- In de zomer na de laatste kans op vorst kan ook papaverlavendel uitgeplant worden
- Het is het beste om een terracotta plantenbak te gebruiken
- Werk een goede drainagelaag in de ondergrond
- Verpot in het voorjaar bij overwintering
Overwinteren
Zoals alle niet-winterharde gecultiveerde planten heeft ook de potlavendel een aparte overwinteringsfase nodig. Gezien zijn oorsprong op het noordelijk halfrond, moet het gedurende deze periode worden beschermd tegen vriestemperaturen, maar het heeft nog steeds een temperatuurverlaging nodig in vergelijking met de zomerfase. Omdat het winterseizoen hem natuurlijk niet onbekend is. De ideale wintertemperatuur voor hem is rond de 5 à 10 ° C. Hij zou het nog steeds helder moeten hebben. Een geschikte overwinteringsplaats is een koud huis, een zitje bij het raam in het onverwarmde trappenhuis of op een zolder onder een dakraam.
De lavendel in pot wordt slechts zeer spaarzaam gegoten in de overwinteringskwartieren. Zelfs in de zomer heeft hij weinig water nodig, in de winter moet de hoeveelheid water worden verminderd zodat de potkluit niet volledig uitdroogt.
Overzicht overwintering:
- Op een koele en lichte plaats (5-10 ° C) bewaren
- Ideale plek: koude woning, onverwarmd trappenhuis bij het raam
- Giet heel weinig
Winterhard
Binnen de soort Lavandula stoechas zijn er ook voorwaardelijk winterharde soorten die ook permanent buiten geplant kunnen worden. Dit wordt echter alleen aanbevolen in vrij milde streken, waar de wintertemperaturen zelden onder het vriespunt komen. Als er echter af en toe fasen zijn met kritische vriestemperaturen, kan een dergelijke lavendel in pot ook worden beschermd door deze te bedekken met dennentakken of jute.
Snijden
U moet de lavendel na de eerste bloei een keer terugsnoeien. Om twee redenen: enerzijds zorgt de afknotting voor een tweede bloei, waar u en tuininsecten naar uitkijken. Aan de andere kant houdt de regelmatige snit de struik mooi compact en dicht, wat overeenkomt met zijn typische gewoonte en zorgt voor een verzorgde indruk. Daarnaast dient het snoeien ook om overmatige verhouting en lelijke kalkaanslag te voorkomen.
Om de compactheid nog intensiever te ondersteunen en ook voor verjonging kunt u de gepotte lavendel na het overwinteren wat terugsnoeien. In februari of maart, als je hem weer aan warmere temperaturen begint te wennen, zal een nauwkeurige snoei het goed doen. Dit stimuleert ook vitale nieuwe groei.
Snijregels in één oogopslag:
- Regelmatig snoeien houdt de struik mooi compact en voorkomt verhouting en kaalheid
- een verjongende snoei die het kiemen na overwintering bevordert
- snoeien na de eerste bloem om een tweede op te wekken
Vermenigvuldigen
Stekken
De gemakkelijkste manier om de kuiflavendel te vermeerderen, is door te stekken. Snijd hiervoor jonge scheuten van ongeveer 10 cm lang, maak ze los van het onderste bladgroen en zet ze in plantenbakken met potgrond. U kunt ze afdekken met folie om een uniform, beschermd groeiklimaat te garanderen. De plantenbakken moeten licht en warm zijn.
Zaadteelt
Zaadteelt belooft ook een vrij hoog succespercentage voor de papaverlavendel. Je kunt de zaden ook zelf oogsten en in de winter bewaren. Vanaf eind februari, als de moederplant winterklaar is, de zaden in zaaibakjes met potgrond zetten en eventueel nog heel licht afdekken, dit zijn namelijk lichte kiemen. Zet de kommen op een lichte, warme plaats en houd het substraat voorzichtig vochtig. Meestal ontkiemen de zaden na een week of twee.
Ziekten
Door het hoge gehalte aan etherische oliën is de ingemaakte lavendel aangenaam resistent tegen ziekten en plagen. Wat het meest waarschijnlijk schadelijk is, is te veel vocht. Het kan de wortels rotten en tot schimmelgroei leiden. Indien nodig nestelt een schimmel zich dan ook, wat echter zelden het geval is. Verwijder in dat geval alle zieke plantendelen zo vroeg mogelijk en gebruik een fungicide.
Eetbaar
Kortom, lavendel is van nature eetbaar. Het bevat geen gifstoffen en is bijzonder waardevol vanwege het hoge gehalte aan etherische oliën.
Hoe het smakelijk wordt, is echter een andere vraag. Door de nogal taaie, krassende plantstructuur en de zeer intense, bijna sobere geur van bladeren en bloemen is het geen delicatesse die rauw gegeten kan worden. Maar: het is ideaal om fijne gerechten op smaak te brengen. De plantendelen worden waarschijnlijk niet gegeten, maar het is mogelijk.
Smaakstof - zoet en hartig!
Dankzij zijn droge, essentiële smaak is de Schopflavender geschikt voor het op smaak brengen van zowel desserts als hartige gerechten. Lavendelsuiker is bijvoorbeeld geweldig voor een bloemige noot in cakes en dergelijke, terwijl lavendelzout een zeer interessante noot geeft in gestoofde vleesgerechten. Het is ook aan te raden om aan elk glas een lavendelbloesem toe te voegen als je zelfgemaakte jam kookt, zoals abrikozen of perziken.
Olie voor fijnproevers
Last but not least kan olie ook heerlijk worden verfijnd met bloemen en verse scheuten van de Franse lavendel. Het geeft vooral salades van wilde kruiden een geurige toets.
Lekkere medicinale thee
Gedroogde bloemen kunnen ook worden ingebracht in een aromatische, bloemige en genezende thee, die een spijsvertering en ontspannend effect heeft.
tip
Als u van plan bent uw lavendel in pot in de zomer uit te planten, kunt u het beste een helling op het zuiden kiezen. Door de iets verticale stand kan de zuidelijke plant nog meer zonlicht opnemen. Stenen in de directe omgeving van het bed geven de struik ook na zonsondergang een aangename stralingswarmte.
sorteert
Vlindertuin
Deze variëteit wordt gekenmerkt door pluimen in helder, roodpaars en bijzonder lange schutbladen in lichtpaars. De schutbladen zijn zo lang dat ze de neiging hebben om over te hangen en zo een levendig plukje vormen. De bloemen van de vlindertuin Lavandula stoechas verschijnen in juli en kunnen tot oktober worden gereproduceerd als de vervaagde stands zorgvuldig worden weggesneden. Ze geven een aangename geur af en zijn een waardevolle voedingsbron voor bijen en andere insecten.
Met een hoogte van 40 tot 80 centimeter en een breedte van slechts 20 tot 30 centimeter vertoont het ras een zeer strakke, slanke groei.
Vooral bij de vlindertuin van Lavandula stoechas is de opmerkelijke vorsthardheid. In over het algemeen mildere streken van het land kan hij daarom ook permanent buiten worden geteeld.
Madrid
De variëteitenserie Lavandula stoechas Madrid is verkrijgbaar met verschillende bloemkleuren, wat best bijzonder is binnen de gepotte lavendel soort. Omdat hier het kleurenspectrum verder gaat dan het typisch donkere, saaie paars. Met ondervariëteiten zoals Madrid Pink, Madrid White of Madrid Sky Blue wordt meer koele frisheid in het uiterlijk van de gepotte lavendel getrokken: Madrid Pink toont pluimen in een iets helderder paars en schutbladen in licht rosé, Madrid White een volledig witte bloem. Met zijn nachthemelblauwe pluimen en contrasterende, friswitte schutbladen is de Madrid Sky Blue bijzonder decoratief en aantrekkelijk.
De Lavandula stoechas Madrid beginnen te openen vanaf ongeveer juni, door continu de vervaagde pluimen schoon te maken, stimuleer je hun nieuwe vorming.
Alle Spaanse lavendelvariëteiten hebben typisch zilvergroen blad en zijn ongeveer 40-60 cm hoog en bossig, ongeveer 90 cm breed.
Kew Red
Lavandula stoechas Kew Red is ook erg aantrekkelijk en felgekleurd, zoals de naam al doet vermoeden, de bloemkleur is roodachtig. De pluim is een rijk, fluweelachtig magenta, waarvan de schutbladeren opvallen in een delicaat wit-roze. Bovendien ademt de mooie structuur een sterke, zeer verleidelijke geur uit. De verfrissende bloemenpracht verschijnt vanaf juli en ebt helaas weer weg in augustus. Qua hoogte is de Kew Red met zo'n 40 tot 50 centimeter wat kleiner en met een smalle breedte van 30-40 centimeter ook beduidend slanker dan veel van zijn soortgenoten.
Lavendelhaag 'Blue' 16,63 EUR Koop bij baldur Blauwe geurende lavendel 5,87 EUR Koop bij baldur
