betekenis
De naam van de Strelitzia lijkt niet te passen bij zijn Zuid-Afrikaanse thuisland - het klinkt tenminste allesbehalve Afrikaans, maar eerder Duits. En deze indruk is niet bedrieglijk. Omdat de bloem met de sierlijke bloesems aan het einde van de 18e eeuw kwam bij Joseph Banks, de directeur van de London Botanical Garden, die de exotische nieuwigheid van de vrouw van de huidige Britse koning George III creëerde. Geachte. Het was de Duitse Sophie Charlotte von Mecklenburg-Strelitz - zo kwam het dat de Strelitzie vernoemd was naar een Duitse adellijke familie.
lees ook
- Bruine bladeren op de Strelizie - volkomen normaal?
- Strelizie - een goed gevoel op de perfecte locatie
- Strelizie - niet knippen, maar eerder schoon
De Duitse, niet-wetenschappelijke naam van de bekendste soort, de King's Strelitzia, is, zoals gewoonlijk, enigszins emotioneel beschrijvend - het wordt ook wel een paradijsvogel of papegaaibloem genoemd omdat de bloem met de kleurrijke, radiale schutbladen en schutbladen het profiel heeft van een exotische vogelkop. lijken op een lange verenkam.
Lees verder
groei
De Strelitzia is een vaste plant en groeit, afhankelijk van de soort, met of zonder stam. Alle soorten vormen klonten via wortelstokken, dat wil zeggen ronde "nesten" die zich niet ver over uitlopers verspreiden. De Strelitzia-variëteiten variëren qua hoogte tussen de twee en tien meter - het kunnen dus zeer indrukwekkende planten worden. In deze vorm kunnen ze natuurlijk alleen buiten worden gekweekt of in grote kassen in botanische tuinen in Duitsland.
Nogmaals in één oogopslag:
- struik
- sommige soorten met, sommige zonder stamvorming
- Hoogtes tussen 2 en 10 meter
bladeren
De boomachtige groeiende Strelitzia vormt basale bladeren in een opstelling met twee rijen. Ze zijn erg groot, groen, langwerpig en hebben een leerachtige textuur. Ze lijken een beetje op de bladeren van bananenbomen. De bladeren van de Rush Strelitzia hebben een iets ander uiterlijk, namelijk een rush-achtige: hun lange, naaldachtige bladeren hebben nauwelijks een bladschijf en zijn ook duidelijk lichter groen van kleur.
bloesem
De bloem is zeker een van de meest karakteristieke kenmerken van de Strelizie. Vooral de King's Strelitzia met zijn prachtige kunstig gestructureerde bloeiwijze is ook erg populair als snijbloem.
De botanische eigenschappen van de Strelitzia-bloem zijn zijn hermafrodiete geslacht, zijn zygomorfe structurele symmetrie en zijn drievoudige aard.
Visueel valt vooral het bootvormige schutblad op, dat de bloeiwijze in alle soorten omhult en de basis vormt voor de algehele radiale structuur. Daarnaast zorgt het schutblad met een lengte tot 10 centimeter voor het indrukwekkende totaalbeeld van de bloem. De schutbladen op het schutblad zijn gerangschikt in twee cirkels, ook puntig en lang en elk van verschillende afmetingen.
De kleuren maken ook de Strelitzia-bloem tot een attractie: het spectrum varieert van fel oranje tot maïsgeel met individuele strepen in blauwpaars of wit met blauwgroene tot ijsblauwe accenten.
De kenmerken van de Strelitzia-bloem:
- kunstzinnige, pluimachtige structuur die doet denken aan de kop van een exotische vogel
- hermafrodiet, zygomorf, drievoudig
- groot, bootvormig schutblad
- felle kleuren van oranje-blauw tot wit-blauw
Heyday
Als het gaat om de bloeiperiode van de Strelitzia, is het belangrijk om voor de eerste keer te bloeien - ze produceert pas een eerste bloesem als ze ongeveer 4 jaar oud is. De bloeifase duurt meestal ongeveer 4 weken en valt in een andere fase van het jaar, afhankelijk van de soort. Over het algemeen valt de bloeifase echter in de eerste helft van het jaar tussen december en oktober.
De King's Strelitzia kan bijvoorbeeld al in de kerstperiode genieten van zijn bloemen als hij in de winter op een warme plaats staat. Als het echter koeler is, kan het wachten tot de vroege zomer om dit te doen.
De biesstrelitzia daarentegen vertoont zijn bloeiende pracht later, tussen mei en oktober.
Noteren:
- Strelizie bloeit pas na 4 jaar
- Bloeifase ongeveer 4 weken
- Afhankelijk van het ras valt de bloeifase tussen december en oktober
Lees verder
Trekken
Wil je een prachtige Strelitzia in huis houden, zoals bij alle exotische zuiderse planten, dan geldt de emmerplicht. Omdat de Afrikaanse schoonheid niet winterhard is, moet ze onze ijzige winter binnenshuis doorbrengen. Een alternatief dat voor u als hobbytuinier wellicht niet beschikbaar is, is een binnenbed in de kas of wintertuin.
Een ander ding waar je goed over na moet denken, is de keuze van de soort. Omdat de boomachtige groeiende variëteiten niet in huis of appartement kunnen worden gehouden. Ze komen dan ook het meest voor in botanische tuinen, waar metershoge kassen (€ 34,95 op Amazon *) staan.
Als u een hoge wintertuin heeft, kunt u natuurlijk ook overwegen om bijvoorbeeld een niet zo grote boom Strelitzia te laten groeien. De witte of de berg Strelitzia zijn waarschijnlijk alleen geschikt voor teelt in de openbare showkas.
Alleen de stamloze soorten zijn geschikt als kamerplant, namelijk de King's Strelitzia, die sowieso als de mooiste en meest populaire wordt beschouwd, en de Rush Strelitzia.
- Strelitzia niet winterhard - in ieder geval in de winter binnen verplicht
- boomachtig groeiende Strelizia alleen geschikt voor eigenaren van hoge serres
- Trunkless Strelizia geschikt voor binnenkweek
Welke locatie is geschikt?
Als locatie geeft Strelitzia de voorkeur aan een lichte, ruime plek met gematigde warmte. Want ook als ze niet winterhard zijn, zijn te hoge temperaturen niet geschikt voor de lokale cultuur - ze leiden tot een moeilijk te hanteren groei en grootte. U kunt uw Strelitzia het beste een temperatuurbereik bieden tussen 8 en 18 ° C. Maar in de winter mag het niet koeler worden. In de zomer kunt u de plant, afhankelijk van de grootte, ook buiten zetten. Maar vermijd de volle zon.
Belangrijk: Verplaats de Strelitzia na het openen van de bloemen niet meer - deze stopt met bloeien!
Plaats:
- Helder
- niet te koud en niet te warm (8-18 ° C)
- Beweeg niet na het openen van de bloemen
Lees verder
Welke aarde heeft de plant nodig?
Strelitzia geeft de voorkeur aan een voedselrijke grond met een bepaalde hoeveelheid klei als substraat - maar er moet ook voor een goede doorlaatbaarheid worden gezorgd, omdat hun vlezige wortels geen wateroverlast kunnen verdragen. Je kunt het beste een mengsel maken van leemachtige grond, rijpe compost, eventueel wat voedzame paardenmest en wat zand om het los te maken.
Verpotten
Gelukkig hoeft de Strelittzie niet heel vaak te worden verpot. Gezien de soms statige afmetingen en de gevoelige kluit is dit geen geheel triviale onderneming. Meestal is een potwisseling maar om de drie jaar nodig en dit is minder vanwege de toenemende dichtheid dan vanwege de opgebruikte voedingsstoffen in het substraat - zelfs bij regelmatige bemesting zal het substraat uiteindelijk opraken. In de nieuwe pot kun je weer een vers grondmengsel vullen met organische slow release meststoffen zoals compost en mest.
Maar wees uiterst voorzichtig met de vlezige wortels bij het verpotten - de Strelizia verdraagt geen schade aan de basis goed.
Lees verder
Giet Strelizie
Geef de Strelitzia regelmatig, maar matig water. De kluit mag niet uitdrogen, dit kan leiden tot bladverlies. Maar wateroverlast is nog schadelijker - op de lange termijn kunnen de wortels gaan rotten. Zorg er dus altijd voor dat de kluit redelijk droog is voor de volgende watergift.
Snijd Strelizie op de juiste manier
De Strelitzia hoeft niet veel gesnoeid te worden. Om het gezond en vitaal te houden, is het voldoende om regelmatig de uitgedroogde, oude bladeren te verwijderen. Zo krijgt het weer voldoende licht en lucht voor frisse ontwikkeling.
Lees verder
Bruine bladeren
Bruine bladeren zijn niet altijd zomaar oud en daarom uitgesneden. Ze kunnen ook een indicatie zijn van zorgfouten, maar niet voor een specifieke ziekte of plaag. Gewoonlijk zijn de redenen voor bruine Strelitzia-bladeren tamelijk onschadelijk.
Mogelijke redenen zijn:
- Concepten
- te droog of te nat substraat
- Overbemesting
- zonnebrand
Een reden kan bijvoorbeeld tocht zijn. Ze houden helemaal niet van Strelitzia en kunnen dienovereenkomstig gevoelig reageren. Zorg er dus voor dat de luchtomgeving zo kalm mogelijk is.
Een substraat dat te droog of te nat is, kan iets kritischer zijn. Regelmatige wateroverlast kan leiden tot wortelrot, wat van nature de plant aantast. Bij twijfel is verpotten noodzakelijk.
Overbemest de Strelitzia ook niet, hij kan hierop reageren met bruine bladeren.
Bruine bladeren kunnen ook gewoon verbrande bladeren zijn - zeker als de Strelitzia na overwintering plotseling in de zon wordt gezet kan hij last hebben van zonnebrand.
Lees verder
Ziekten
Over het algemeen is de Strelitzia een prettig ongecompliceerde plant als het om ziekten en plagen gaat. Als ze gezondheidsproblemen vertoont, is dit meestal beperkt en heeft het geen echt levensbedreigende of onherstelbare redenen. Wat haar in het algemeen kan beïnvloeden, is vooral het volgende:
- Wateroverlast - mogelijk Septoria-schimmel
- droge, tochtige kamerlucht
- Spintmijten
- Schaal insecten
Als de Strelitzia te vaak wordt blootgesteld aan wateroverlast, kunnen de wortels gaan rotten en leiden tot bruine bladeren, zoals ik al zei. In het ergste, maar eerder zeldzame geval kan een aantasting van de Septoria-schimmel volgen. Vervolgens moet u de geïnfecteerde, geelachtig bruin verkleurde bladeren verwijderen en, indien nodig, een fungicide aanbrengen.
In droge, tochtige binnenlucht klaagt de Strelitzia meestal met een bruine kleur van de bladeren. Als dit het geval is, verplaats ze dan indien mogelijk.
Spintmijten kunnen ook worden veroorzaakt door droge kamerlucht. De beste manier om spintmijten te bestrijden is door de plant te besproeien en onder folie te wikkelen. Als gevolg hiervan sterft het ongedierte meestal binnen een week.
Schaalinsecten zorgen voor een bruinachtige verkleuring van de bladstelen en daaropvolgend bladverlies. Verzamel de vervelende parasieten eerst zo goed mogelijk en besproei de plant daarna met een water-olie-oplossing. Het laat de schaalinsecten stikken. De
Lees verder
Verhoog Strelizie
Omdat de Strelitzia een klonterig wortelnetwerk van wortelstokken vormt, is de methode van delen het meest geschikt voor de reproductie ervan. Haal hiervoor in het voorjaar de plant uit de pot en snijd een deel van de kluit inclusief het bijbehorende bovengrondse deel van de moederplant af. Zet dit in een eigen pot met een voedselrijk, goed doorlatend substraat. Voordien moeten de wortels worden bestrooid met houtskoolpoeder - dit voorkomt wortelrot.
De gescheiden jonge plant mag in eerste instantie niet in de volle zon staan. Geef regelmatig water, maar vermijd in ieder geval wateroverlast. Na ongeveer 5 weken kunt u de jonge Strelitzia overplanten in een nieuwe pot en verder opkweken zoals gewoonlijk.
Lees verder
Tip:
Zoals vermeld in verschillende van de vorige secties, tolereert de Strelitzia geen droge binnenlucht, protesteert met bruine bladeren en is vatbaarder voor aantasting door schaalinsecten. U moet haar daarom een permanent hoge luchtvochtigheid garanderen. Zodat u tijdens de teelt in de woonkamer niet constant actief de lucht hoeft te bevochtigen, selecteert u gewoon de juiste kamer: de keuken of badkamer is meestal vochtiger dan in de woonkamer of slaapkamer. Bovendien kan de exotische Strelitzia-bloem een aantrekkelijke oasesfeer creëren, vooral in de badkamer!
sorteert
Het variëteitsspectrum van het geslacht Strelitzia is beheersbaar. Er zijn precies 5 soorten:
King's Strelitzia (Strelitzia reginae)
Het is waarschijnlijk de mooiste en bekendste onder de Strelitzia-soort. Dit is waar de koninklijke naam vandaan komt. Maar het wordt ook wel de paradijsvogelbloem genoemd vanwege zijn bijzonder prachtige, grote bloem, waarvan de straalstructuur doet denken aan een lange snavel en een kamachtige pluim. De bloei is helder oranje met donkerblauwe accenten op de onderste schutbladen gedurende ongeveer 4 weken tussen december en mei. Als stengelloze Strelitzia-soort wordt hij maar ongeveer 2 meter hoog.
Rush Strelitzia (Strelitzia juncea)
Met zijn lange, grasachtige, naaldvormige, bijna spinloze bladbladeren is de biesstrelitzia waarschijnlijk de meest bijzondere soort onder de strelitzia en is qua uiterlijk bijzonder geschikt voor grasliefhebbers. Het is naast de King Strelitzia de tweede stamloze soort en kan goed in de kamer gekweekt worden. Het is ook slechts ongeveer 2 meter hoog. De bloemen lijken ook erg op die van de King's Strelitzia. Ze verschijnen echter veel later in het jaar, tussen mei en oktober.
Witte Strelitzia (Strelitzia alba)
De naam suggereert dat deze soort Strelitzia verrukt met witte bloemen. Net als de oranje hebben deze ook blauwe accenten in het onderste deel van de bloembladen, maar meestal in een veel lichtere tint. De bloemen verschijnen tussen mei en juni. De White Strelitzia is een van de drie stamvormende, boomachtige groeiende variëteiten. Hij kan wel 10 meter hoog worden en is daardoor minder geschikt voor thuiskweek, maar eerder alleen voor grote kassen.
Boom Strelitzia (Strelitzia nicolai)
Met de boom Strelitzia komen we bij de tweede stamvormende Strelitzia-soort. Met een maximale hoogte van 12 meter is het de grootste van allemaal en zijn palmachtige bladbladeren zijn bijzonder groot. Het behoeft geen betoog dat het ook ongeschikt is voor binnenteelt in potten.Op onze breedtegraden produceert het zijn voornamelijk witblauwe bloemen als het in een kas wordt gekweekt tussen april en juli; in het wild in zuidelijke streken kan het het hele jaar door worden gekweekt. over bloei.
Bergstrelitzia (Strelitzia caudata)
Met een nog matige groeihoogte tot wel 6 meter is dit de kleinste stamvormende Strelitzia-soort die ook in een hoge privé wintertuin gehouden kan worden. In dit land verschijnen hun bloemen vooral in de lente en vroege zomermaanden en vallen op door hun diepblauwe, minder vaak witte, bloeiende bekledingsplaten.
