Het raffinagepunt hoort ondergronds
Bij geënte rozen moet het entpunt altijd minimaal vijf, beter zeven tot tien centimeter diep in de grond worden begraven. Hiervoor zijn verschillende redenen:
lees ook
- Dek rozen goed af voor een optimale winterbescherming
- Plant rozen op de juiste manier
- Voor een heerlijk geurende bloei - plant Baccara-rozen correct
1. Entpunten zijn bijzonder gevoelig voor vorstschade en verwondingen.
2. Op dit punt 'breken' rozen snel af, daarom kan het begraven enige bescherming bieden.
3. Geënte rozen zijn meestal erg gevoelig voor vorst en koude winterlucht, daarom biedt het begraven van de entplaats een basis winterbescherming - die ook kan worden verbeterd door op te stapelen met aarde.
4. Geënte rozen laten ook vaak een slechte groei zien. Met een beetje geluk zullen na verloop van tijd wortels ontkiemen uit het veredelingscentrum, zodat de hybride thee op een gegeven moment letterlijk “op eigen benen zal staan”.
Uitzondering: rozenstelen en wilde rozen
Alleen bij rozenstelen mag u het entpunt niet in de grond graven. In dit geval zou je de hele stam moeten verzinken, want hier zit de verdikking direct onder de kruin. Jonge en voldoende flexibele boomrozen kunt u echter overwinteren door de kroon naar beneden te drukken en het entpunt te begraven.
Hoe herken je het verwerkingspunt?
Bij rozen (met uitzondering van de stengelrozen) is het entpunt altijd net boven de wortels. Dit is een verdikking waarboven alle scheuten - idealiter tenminste. Scheuten die onder deze knop groeien zijn meestal wilde scheuten (dwz ze komen van de onderstam) en zijn daarom niet gewenst.
Bescherm het verwerkingspunt
Het verwerkingspunt moet niet alleen worden beschermd door het te begraven, maar ook op andere manieren. Deze bescherming is vooral belangrijk in de winter, daarom moeten rozen altijd opgestapeld worden. Deze verwarmende aardebedekking is op zijn best bedekt met dennentakken, die zowel bescherming als esthetiek dienen. Wie kijkt er tenslotte graag maandenlang naar naakte hopen aarde?
Tips
Als u niet zeker bent over het onderscheid tussen nobele en wilde scheuten, dan kan de volgende vuistregel u helpen: Hybride theeroosjes hebben altijd vijf bladeren op één tak, terwijl de meeste wilde rozen die als basis worden gebruikt, zes tot zeven hebben.
