oorsprong
Gloxinia uit de handel zijn gecultiveerde vormen van de soort Sinningia speciosa en andere vertegenwoordigers binnen het geslacht Sinningia. Veel voorkomende soorten die worden gebruikt voor kweekdoeleinden zijn Sinningia villosa of Sinningia helleri. Het geslacht bevat tussen de 60 en 80 soorten en behoort tot de Gesneria-familie. De soort komt uit tropische klimaten in Zuid- en Midden-Amerika. Sinningia speciosa groeit in de regenwouden van Brazilië.
lees ook
- Overwinter gloxinia goed in de tuin of in een kuip
- Is de gloxinia giftig?
- Winterslaap klimgloxinia vorstvrij
Oorspronkelijk werd Sinningia speciosa toegewezen aan het geslacht Gloxinia. Inmiddels zijn de relaties veranderd, maar de Duitse gewone naam is niet veranderd.
Let op, gevaar voor verwarring:
- Tuingloxinias behoren tot het geslacht Incarvillea
- Soorten behoren tot de trompetboomfamilie
- groeien op grote hoogte in Centraal- en Oost-Azië
groei
Gloxinia van het geslacht Sinningia groeien als kruidachtige planten, waarvan de scheuten voortkomen uit een ondergrondse knol. Deze wortelstok wordt gebruikt om te overleven. Als langzaam groeiende planten bereiken gloxinias een hoogte tussen de 15 en 30 centimeter. Ze ontwikkelen een bossige compacte vorm en worden tussen de 30 en 60 centimeter breed. Gloxinias zijn meerjarig.
bladeren
Sinningia-hybriden ontwikkelen zich eivormig tot langwerpig blad dat groen wordt en bedekt is met fluweelzachte haren. Je bladrand is gekerfd. Elke bladnerf eindigt in een tand aan de rand. De bladverliezende planten hebben eenvoudig gestructureerde en gesteelde bladeren die wel zes centimeter lang kunnen worden. Terwijl de onderkant van het blad er licht uitziet, is de bovenkant iets donkerder van kleur. Sinningia speciosa heeft tegenoverliggende bladeren op de stengel. Veel gecultiveerde vormen ontwikkelen een basisbladrozet.
De nieuwere hybriden zijn uitgegroeid tot bladeren die erg zacht en klein zijn. De eerste gecultiveerde vormen hadden grote en grove bladeren die tijdens het transport gemakkelijk werden vernietigd.
bloesem
De bloemstengels groeien boven de bladeren. Sinningia-variëteiten hebben opvallend grote bloemen, waarvan de bloembladen de vorm hebben van een trechter. De kroon wordt tussen de vijf en zes centimeter lang. Het is omgeven door een vijflobbige kelk, waarvan de bladeren als een bel aan elkaar zijn versmolten. De afzonderlijke segmenten zijn driehoekig tot lancetvormig van vorm. Bij sommige gekweekte vormen zijn de bloemen dubbel, waardoor ze doen denken aan de vorm van oude rozen.
Sinningia-soorten ontwikkelen hun bloemen tussen juni en augustus. Het kleurenpalet is erg rijk. Terwijl Sinningia speciose zalmrode bloemen ontwikkelt, schitteren de variëteiten in wit, rood of blauwviolet. Er zijn variëteiten waarvan de bloembladen veelkleurig lijken. Hun bloemen kunnen wit omzoomd, wit en roze gespikkeld of gekruld zijn. Sommige gloxinias ontwikkelen buisvormige bloemen, terwijl sommige soorten doen denken aan Usambara-viooltjes. Er zijn nu variëteiten die er origineler uitzien en meer doen denken aan de wilde soort Sinningia speciosa. Ze hebben kleinere bloemen die iets naar beneden hangen.
gebruik
Sinningia-hybriden dienen als sierplant voor bloemen en vruchten. Ze versieren interieurs en worden gebruikt voor kleurrijke arrangementen van potplanten. Omdat gloxinias het hele jaar door uit zaden kunnen worden gekweekt, zijn het populaire planten voor in de serre. Vanwege de locatie-eisen is deze plant perfect voor het decoreren van vitrines. Tuingloxinias zijn robuuster dan hun naamgenoten die in potten worden geplant. Ze kunnen buiten worden gekweekt. Hier zorgen de planten voor kleuraccenten in de deels beschaduwde rotstuin.
Is gloxinia giftig?
Gloxinia bevat geen giftige stoffen, dus ze kunnen veilig kamers decoreren waar huisdieren leven. Er is ook geen risico op vergiftiging bij mensen nadat de bloemen of bladeren per ongeluk zijn geconsumeerd.
Lees verder
Welke locatie is geschikt?
Sinningia-variëteiten geven de voorkeur aan een warme en lichte locatie met een hoge luchtvochtigheid. Zorg ervoor dat de plaats niet in direct zonlicht staat. Gloxinia houdt van een gedeeltelijk schaduwrijke locatie in verwarmde kamers of warme huizen. Ze verdragen geen tocht en zijn gevoelig voor temperatuurschommelingen.
Hoe tuingloxinias in het bed te planten:
- op een afstand van 20 tot 30 centimeter
- tot een diepte van vijf centimeter
- met 13 planten op een vierkante meter
Lees verder
Welke aarde heeft de plant nodig?
In de handel verkrijgbare potgrond is geschikt als substraat voor Sinningia-hybriden. Meng deze met zand om de doorlaatbaarheid te vergroten. Als alternatief kunt u cactusaarde gebruiken, die al goed doorlatende eigenschappen heeft. Het substraat moet matig vochtig zijn, zonder wateroverlast. De tere knol roteert gemakkelijk als de grond te nat is. Dit verzwakt de plant en schimmelsporen kunnen bezinken.
Tuingloxinias groeien in neutrale tot lichtzure grond met een pH tussen vijf en zeven. Er zijn enkele soorten die geschikt zijn voor kalkhoudende ondergronden.
Propageren gloxinia
Gloxinias kan met veel geduld en de juiste zorg worden vermeerderd. Zowel het zaaien als het kweken van bladstekken is mogelijk. De bloeiende schoonheden kunnen ook worden vergroot door te delen. Hiervoor worden de planten en hun knollen gerooid en wordt het substraat verwijderd.
Grotere knollen worden met een scherp mes gesneden. Laat de stukjes aan de lucht drogen en plaats ze in een zanderige ondergrond. Houd de grond matig vochtig. Bij temperaturen van 20 graden Celsius vormen de stukjes wortelstok al snel verse wortels.
Goed om te weten:
- Verdeel potplanten in het voorjaar
- Verdeel tuin gloxinia voor overwintering in de herfst
- Bestuif de grensvlakken met koolstofpoeder
Lees verder
zaaien
De zaden van de gloxinia kunnen tussen oktober en februari worden gezaaid. De kleine zaadjes worden verspreid over teelt- of cactusaarde. Druk lichtjes op het zaad en zorg ervoor dat het niet bedekt wordt door het substraat. Sinningia gloxinia zijn lichte kiemen. De ondergrond is licht bevochtigd. Een spuitfles wordt aanbevolen om te voorkomen dat de aarde wordt weggespoeld. Dek de plantenbak af met een transparante folie of een glazen kap. Zet de pot op een lichte standplaats met temperaturen van 25 graden Celsius. Zorg voor regelmatige ventilatie om te voorkomen dat de planten gaan schimmelen.
Zodra de zaailingen de eerste blaadjes vertonen, kunnen de jonge plantjes eruit worden gespoten en in een grotere bak worden geplaatst. De planten kunnen bij 15 graden Celsius verder opgekweekt worden. Het duurt tot drie jaar voordat de planten voor het eerst bloeien.
Stekken
Snijd tijdens het groeiseizoen bladeren van een gezonde moederplant en zet deze in een bak die is gevuld met voedselarme potgrond. Bevochtig het substraat en zet een glas over de bladstek zodat de luchtvochtigheid constant blijft en het substraat minder snel uitdroogt.
Zet de pot op een warme en lichte plaats. Temperaturen rond de 25 graden Celsius zijn ideaal. Ventileer de pot twee keer per dag en spoel hem af met warm water. Deze maatregel voorkomt schimmelvorming. Het duurt tot zes maanden voordat de stekken wortels ontwikkelen en nieuwe bladeren verschijnen.
Verkiezen
Deze maatregel is mogelijk voor de bollen van de tuin gloxinia die op de markt verkrijgbaar zijn. Ze kunnen vanaf eind mei direct in een bed geplant worden of vanaf maart vervroegd worden. Exemplaren die de voorkeur hebben, beginnen eerder te ontkiemen en bloeien.
Gebruik een voldoende grote emmer met een diameter tussen de 20 en 30 centimeter. Deze is gevuld met potgrond of gewone tuingrond. De knollen worden verticaal in het substraat gestoken en losjes bedekt. Zet de pot op een warme plek waar de thermometer tussen de 18 en 22 graden staat. Houd de grond matig vochtig.
De voorgegroeide planten kunnen vanaf half mei buiten geplant worden. Maak de grond goed los en meng wat zand onder de grond om de doorlaatbaarheid te vergroten. Je kunt wat compost strooien om het te laten groeien. Zet het wortelhart minstens vijf centimeter diep en pas op dat je de wortels niet beschadigt.
Gloxinia in de pot
Gloxinia van het geslacht Sinningia worden uitsluitend als potplanten geteeld. In de pot verfraaien de planten interieurs en wintertuinen. Zorg ervoor dat de pot een afvoergat heeft. Een optimale waterafvoer is belangrijk zodat er geen schimmel ontstaat. Bedek de bodem van de pot met geëxpandeerde klei, (€ 17,50 bij Amazon *) kiezels of potscherven. Het materiaal zorgt ervoor dat het substraat niet uit het gat druppelt. Overtollig gietwater kan optimaal wegstromen. Een kleivat regelt ook de waterbalans, doordat het vocht door het poreuze materiaal naar buiten kan trekken.
balkon
Als de omstandigheden goed zijn, kunnen Sinningia-rassen gemakkelijk op het balkon worden gekweekt. Ze gedijen optimaal op een gedeeltelijk schaduwrijke plek op een huismuur op het zuiden. De bloemen ontwikkelen zich hier het beste als er geen tocht is. Bescherm de plant tegen regen, want de bladeren zien er al snel lelijk uit.
Giet gloxinia
Sinningia-variëteiten hebben een matige waterbehoefte. Containerplanten krijgen regelmatig water. Laat de grond tussen de gieters drogen. Tuingloxinias geven graag water in langere droge seizoenen. Een laag mulch verbetert de waterbalans in de bodem. Het zorgt ervoor dat het substraat langzamer uitdroogt. Giet het water direct op de kluit om te voorkomen dat de bladeren nat worden.
Snijd gloxinia op de juiste manier
Een regelmatig stuk afgestorven stelen stimuleert de vorming van meer bloemen. Zo ontwikkelen zowel kamerplanten als vaste planten voor buiten zich tot permanente bloeiers. Als de bladeren verwelkt zijn, kunnen ze regelmatig worden verwijderd. Snijd de stelen dicht bij de grond.
In de herfst trekken de planten zich terug. Ze slaan hun energie op in de wortelstokken zodat de bovengrondse scheuten en bladeren verdorren. Zodra de plantendelen helemaal dood zijn, kun je ze terugknippen tot vijf centimeter boven de grond.
Bemest gloxinia op de juiste manier
De vaste planten in het bed voorzien het hele jaar door in hun voedingsbehoeften met behulp van compost in het voorjaar. Als je de planten geen compost kunt geven, is een langdurige meststof zoals hoornkrullen (€ 6,39 bij Amazon *) of blauwe korrel geschikt. Containerplanten moeten om de twee tot drie weken worden bemest. Geef de planten een vloeibare meststof die wordt gemengd met het gietwater. Er is geen bemesting als de planten vers zijn verpot.
Hoe transplanteer ik correct?
Tuingloxinias kunnen in het voorjaar worden getransplanteerd. Bij deze maatregel is het raadzaam om de knollen te verdelen om de tuin mooier te maken. Containerplanten kunnen ook na overwintering worden overgeplant voordat de knollen weer ontkiemen.
Winterhard
Hoewel de tuingloxinias winterhard zijn, hebben indoor gloxinias problemen met koele temperaturen. Hun overwintering verschilt qua verzorging.
Tuin gloxinias
Ze verdragen temperaturen tot -20 graden Celsius. Hoewel de knollen geen problemen hebben met de vriestemperaturen, kunnen ze worden beschadigd door vocht in het substraat. Het is daarom zinvol om de knollen uit het bed te graven en in een met stro beklede bak te plaatsen. De knollen worden op een koele en droge plaats overwinterd en in het voorjaar weer naar voren gebracht. Deze overwintering is ook mogelijk voor knollen van de Sinningia-rassen.
Bloempotten met bollen van de tuin gloxinia overwinteren op een vorstvrije plek op een isolerende ondergrond. Bescherm de emmer met een jutezak, folie of tuinvlies zodat het substraat niet volledig bevriest. Op vorstvrije dagen wordt het substraat bewaterd.
Kamer gloxinias
Sinningia-rassen kunnen in de winter verder worden geteeld. Overwinteren zonder rustfase vereist veel onderhoud. Zet de plant in een onverwarmde ruimte met temperaturen tussen de tien en 15 graden Celsius.
De vaste planten hebben veel licht nodig. Hun groeivermogen wordt verbeterd als ze meerdere uren per dag aan kunstlicht worden blootgesteld. De planten hebben geen mest nodig. Uw waterbehoefte is gedurende deze tijd minimaal. De knollen mogen niet uitdrogen omdat ze dit niet overleven.
Lees verder
Ongedierte
Gloxinias die als kamerplant worden gekweekt, hebben bij te droge omstandigheden last van aantasting door bladluizen, trips of spint. Ze voeden zich met het sap, waardoor de bladeren opkrullen en afsterven.
Slakken zijn gevreesde plagen die in het voorjaar jonge planten van tuingloxinias aanvallen. Ze eten verse scheuten en bladeren van de buitenheesters. Maak de aarde rond de plant regelmatig los. Hierdoor verdroogt het substraat aan de oppervlakte, waardoor de slakken niet gemakkelijk bij de planten komen.
Schimmelaanval
Wateroverlast is een typische onderhoudsfout die tot rotte wortels leidt. Schimmelsporen vinden optimale groeiomstandigheden. Ze nestelen zich op de bedorven plekken en ontwikkelen een schimmelmycelium dat het plantenorganisme binnendringt. Het wordt ook verzwakt door de schimmelaanval. De bladeren worden geel en sterven langzaam af.
Tips
Omdat de fluweelachtige harige bladeren van alle gloxinias geen water kunnen verdragen, moet u de luchtvochtigheid op andere manieren verhogen. Zet de plantenbak in een bloempot gevuld met kiezelstenen en vul deze met een beetje water. Het vocht verdampt langzaam en zorgt voor een optimaal vochtgehalte in de lucht.
sorteert
- Scarlet : Sinningia-hybride met intens rode bloemen.
- Kaiser Friedrich : Sinningia-variëteit met rode bloembladen, met witte randen.
- Tigrina : Sinningia gekweekte vorm met gespikkelde bloemen.
- Alba : Incarvillea-variëteit met witte bloembladen.
- Deli Rose : Incarvillea-variëteit met magenta bloemen.
