Herkomst en distributie
De baarddraad (bot. Penstemon) is een aantrekkelijk geslacht van bloeiende planten uit de weegbree-familie (bot. Plantaginaceae). Ongeveer 250 verschillende soorten behoren tot dit geslacht, waarvan de meeste kruidachtig of houtachtig worden. De baarddraden, die deel uitmaken van de vaste planten, komen oorspronkelijk uit de warme streken van Noord-Amerika en Mexico, waar de planten jarenlang goed gedijen. Onder invloed van het Midden-Europese weer zijn de koude en vochtgevoelige planten echter niet winterhard en worden ze daarom meestal als eenjarig verzorgd. Het is echter af en toe mogelijk om enkele robuuste soorten en variëteiten door het koude seizoen heen te krijgen met behulp van een goede winterbescherming.
lees ook
- Is de baarddraad winterhard?
- Is de baarddraad giftig?
- Wat is de beste manier om de baard te laten overwinteren?
gebruik
De kleurrijke bloemen en de lange en slanke groei laten de baarddraad verschijnen als de perfecte metgezel en sierplant in vaste planten- en zomerbloembedden en in borders. De toepassingsmogelijkheden zijn enorm, de talrijke enkel- en meerkleurige rassen bieden immers een grote keuze. De baarddraad is bijzonder aantrekkelijk in combinatie met andere vaste planten zoals de zomeraster (Callistephus), gypsophila (Gypsophila), delphinium (delphinium) of chrysanten. Laagblijvende soorten vinden een veel opvallend plekje in een steen- of grindtuin, sommigen voelen zich ook erg prettig als potplant op het balkon en terras. Grootbloemige soorten - die vooral bij de hybriden terug te vinden zijn - zorgen ook voor duurzame snijbloemen.
Uiterlijk en gestalte
Afhankelijk van het type en de variëteit bereikt de baarddraad een hoogte tussen de 40 en 80 centimeter. De door ons gekweekte vormen hebben meestal een kruidachtige gewoonte, slechts enkele soorten groeien als onderstruiken of struiken. De stengels van de baarddraad streven rechtopstaand en zijn dicht bedekt met smalle, lancetvormige bladeren. Deze zijn meestal tegenover elkaar opgesteld. De bladrand is glad of gekarteld.
Bloei en bloeitijd
De filigraanbloemen zijn qua structuur vergelijkbaar met die van de vingerhoed. Ze zijn klokvormig of buisvormig en zitten ofwel in eindclusters of pluimen. Elke bloem heeft vijf meeldraden, waarvan er één altijd bedekt is met lang haar - deze eigenschap gaf het geslacht zijn eigenaardige naam. De draad van baard bloeit in vele felle kleuren: wit, roze, rood en ook paarse tinten brengen prachtige kleuraccenten in het tuinbed. In de regel loopt de bloeiperiode tussen mei en augustus, hoewel de baarddraad met goede zorg en op een geschikte locatie tot ver in de herfst kan bloeien.
Na de bloei en tot de herfst, tenzij gesnoeid, ontwikkelen zich bruine capsulevruchten die hoekige zaden bevatten wanneer ze rijp zijn.
Toxiciteit
In tegenstelling tot de uiterlijk zeer vergelijkbare vingerhoed (bot. Digitalis), is de baarddraad niet giftig en daarom perfect voor de teelt in familietuinen. Beide soorten behoren echter tot de weegbree-familie (bot. Plantaginaceae).
Welke locatie is geschikt?
De baard voelt het prettigst aan op een zonnige, warme en beschermde plek. Hij bloeit niet alleen des te mooier naarmate de zon intenser schijnt: hij heeft ook een goede bescherming tegen de wind nodig, anders kunnen de bloemdragende stelen afbreken of afbreken. Een plek direct voor een lichte muur of huismuur of een heg die geen schaduw werpt is daarom ideaal. In gebieden met milde winterse omstandigheden (bijvoorbeeld in de wijnbouwgebieden) kan de baarddraad buiten goed beschermd overwinteren, in alle andere regio's moet je hem ofwel een jaar verzorgen of hem vorstvrij houden. De plant verdraagt lichte vorst tot ongeveer min vijf graden Celsius.
Bodem / substraat
Plant de baarddraad in een bodem die rijk is aan humus en voedingsstoffen, die zo vers en goed doorlatend mogelijk moet zijn. De plant is erg gevoelig voor wateroverlast, wat vooral in de winter een probleem kan zijn. Het is daarom essentieel dat u zowel in het bed als in een potcultuur zorgt voor een goede afwatering zodat overtollig water snel kan weglopen. Bij overwintering buitenshuis moet de baarddraad worden beschermd tegen vocht en nattigheid. Wat betreft de optimale pH geven de planten de voorkeur aan een neutrale tot licht zure grond. Upgrade het voor het planten met veel compost en, als de grond relatief zwaar is, met grof zand.
Voor potspecimens raden we aan om hoogwaardige planten- of potgrond op basis van compost te gebruiken, die je kunt toevoegen met perliet, geëxpandeerde klei (€ 17,50 bij Amazon *) of zand om de doorlaatbaarheid te verbeteren. Daarnaast moet de plantenbak onderaan drainagegaten hebben zodat de baarddraad niet in het natte hoeft te staan als deze teveel uit de gieter klotst.
Baarddraden op de juiste manier planten
Geef vanaf februari de voorkeur aan de zomerbloeiers op de vensterbank. De jonge planten verhuizen dan vanaf mei naar de tuinbed of op het balkon, waarbij je zeker moet wachten op de ijsheiligen. Anders kan een late nachtvorst uw planten snel vernietigen. Bereid de grond goed voor voor het planten:
- Maak de ondergrond los en verwijder stenen en onkruid.
- Stel een beplantingsplan op waarvoor vaste planten en bloemen waar horen.
- Houd u aan de aanbevolen plantafstanden.
- Graaf nu de plantgaten, die ongeveer twee keer zo groot moeten zijn als de kluit.
- Meng het uitgegraven materiaal met compost en hoornkrullen.
- U kunt ook een langdurige meststof voor bloeiende planten mengen.
- Til de baarddraad uit de pot en gebruik je vingers om de wortels voorzichtig los te maken.
- Zet de planten erin en vul het substraat in.
- Grond stevig aandrukken en de plant goed water geven.
Bij het planten dient u ook hoge soorten te voorzien van een steunstang, zodat ze niet knikken.
Plant afstand
Afhankelijk van het type en het ras is een plantafstand tussen de 20 en 30 centimeter aan te raden.
Planttijd
Plant de baarddraad pas buiten na de ijsheiligen in mei.
Water en bemest
Kortom, de baarddraad is een zeer gemakkelijk te verzorgen zomerbloem die alleen tegen een beetje water en af en toe een bemesting kan. Geplante exemplaren moeten eigenlijk alleen in droge fasen en bij warm weer worden bewaterd, terwijl een baard die in een pot wordt gekweekt matig moet worden bewaterd. Doe voor elke watergift eerst een vingertest zodat u een inschatting kunt maken van de daadwerkelijke waterbehoefte. Kortom, sterk bloeiende en hooggroeiende rassen hebben meer vocht nodig dan de laagblijvende rassen.
Hoewel lage baarddraadvariëteiten het ook goed doen op vrij arme grond en slechts een beetje mest nodig hebben, moet u de hoge variëteiten af en toe van een vloeibare meststof voor bloeiende planten voorzien. Begin echter pas zes tot acht weken na het planten met bemesten, mits je al compost, hoornkrullen (€ 6,39 bij Amazon *) of zelfs een langdurige meststof hebt toegevoegd.
Knip de baarddraad correct af
Verwijder regelmatig de afgestorven scheuten zodat de baarddraad nieuwe bloemen blijft ontwikkelen. U kunt echter de ene of de andere bloem laten staan om zaden te verzamelen. Zorg er dan voor dat u de zaaddozen op tijd verzamelt voordat ze barsten.
Lees verder
Verhoog de baarddraad
De meeste soorten en soorten baarddraad kunnen gemakkelijk worden vermeerderd met stekken die in de zomer zijn geknipt, hoewel deze in elk geval vorstvrij moeten worden overwinterd. Voortplanting via zaden is ook eenvoudig, hoewel niet alle in de handel verkrijgbare variëteiten kunnen worden gebruikt om kiembare zaden te verkrijgen - de meeste zijn niet-vruchtbare hybriden. Aan de andere kant kunt u als volgt niet-zaadvarianten tekenen:
- Vul een kweekbak met voedselarm groeimedium. (€ 9,05 bij Amazon *)
- Zaai de zaden en druk ze lichtjes in het substraat.
- Spuit het substraat in met water en maak het licht vochtig.
- Dek de kom af met huishoudfolie of een doorschijnende kap.
- Zet de kom op 18 à 20 ° C behoorlijk warm en licht.
- Dagelijks ventileren en het substraat licht vochtig houden.
Na ongeveer drie weken ontkiemen de jonge plantjes en worden dan zo vroeg mogelijk uitgespoten - anders kunnen ze te lang worden en knikken. Kweek de jonge baarddraden op een koele plaats rond de 12 tot 15 ° C.
Bovendien kunnen sommige soorten baarddraad worden verdeeld, mits u ze meerdere jaren cultiveert en overeenkomstig overwintert.
Overwinteren
Met een beetje geluk kunnen sommige robuuste soorten baarddraad overwinterd worden in het tuinbed. Om dit te doen, moet u de planten in de herfst terugsnoeien en ze bedekken met sparren- of sparren takken. Wil je de zomerbloemen echt overwinteren, dan moet je ze opgraven, in een bak planten en op een lichte, koele en vorstvrije plek overwinteren. De makkelijkste manier is echter om de planten van dit jaar weg te gooien en vanaf februari nieuwe te kweken uit (zelfverzamelde) zaden.
Lees verder
Ziekten en plagen
Plagen en ziekten komen zelden voor op de baarddraad. Alleen bladluizen en nematoden kunnen problematisch zijn, en slakken eten de plant vaak graag op. Echte meeldauw kan ook voorkomen, maar het is vrij gemakkelijk te behandelen met een mengsel van water en volle melk dat je op zieke planten spuit. Aan de andere kant is de verwelkingsziekte moeilijker en kan deze in de meeste gevallen niet worden behandeld. Het treedt op wanneer de baarddraad permanent in te vochtige grond staat en daardoor de wortels gaan rotten.
Tips
Als je wat bloemstengels van de baarddraad wilt afknippen als snijbloemen voor de vaas, doe je dit het beste in de vroege ochtend - de ervaring leert dat de bloemen het langst meegaan. Zet de bloemstelen in een schone vaas met vers water en zet ze op een lichte en niet te warme plek. Het water kan het beste dagelijks worden ververst.
Soorten en variëteiten
De rassen die op de markt verkrijgbaar zijn, zijn bijna uitsluitend hybride vormen, waarvan sommige echter erg op hun ouders lijken en daardoor nauwelijks van hen te onderscheiden zijn. Enkele mooie vormen voor in de moestuin zijn bijvoorbeeld:
- Penstemon barbatus 'Coccineus': tot 120 centimeter hoge, klokvormige, felrode bloemen
- Penstemon barbatus 'Praecox Nanus Rondo': bossige groei, tot 40 centimeter hoog
- Penstemon digitalis 'Dark Towers': klonterige groei, hoogte tot 90 centimeter, paarsroze bloemen met witte uiteinden
- Penstemon digitalis 'Husker's Red': trosvormend, groeihoogte tot 100 centimeter, grote, witte bloemen gerangschikt in pluimen
- Penstemon scouleri 'Catherine de la Mare': opgaande groei, hoogte tot 40 centimeter, azuurblauwe bloemen gerangschikt in trossen
- Penstemon hartwegii 'Picotee Red': bloemen helderrood
- Penstemon hartwegii 'Schönholzeri': bloemen opvallend scharlakenrood
