Een bladverliezende boom voor de tuin - een overzicht van representatieve soorten

Een bladverliezende boom voor de tuin - een overzicht van representatieve soorten

De mooiste loofbomen voor grote tuinen

Voordat u een grote bladverliezende boom in de tuin plant, dient u eerst de werkelijk beschikbare ruimte te controleren. Grote bomen hebben veel ruimte nodig waarin ze hun karakteristieke vorm kunnen ontwikkelen. Kies dus een boom die past bij de beschikbare ruimte en let vooral op de nodige afstanden tot de eigendomslijn. Bijzondere groeivormen zoals bolvormige esdoorn, zilverberk, treuriep of kurkentrekkerwilg vragen een plekje in de tuin zodat hun opvallende vorm echt tot zijn recht komt.

lees ook

  • Ideaal voor grote en kleine tuinen: de loofboom in het profiel
  • Welke bladverliezende boom groeit bijzonder snel?
  • Welke loofboom is uitgerust met kleine kegels?

Overzicht: Geschikte grote bladverliezende boomsoorten voor in de tuin

Hier vindt u de mooiste representatieve bladverliezende boomsoorten voor in de tuin. Dit geldt ook voor bijzondere soorten die een bijzondere groeiwijze of een interessante blad- of bloemkleur hebben.

Veldesdoorn (Acer campestre)

Deze inheemse bladverliezende boom wordt tot 15 meter hoog en ontwikkelt een dicht vertakte kroon tot 10 meter breed. De typische drie- tot vijflobbige bladeren worden in de herfst helder goudgeel. De veldesdoorn wordt veelal aangeplant als enkel-, groeps- of laanboom, maar is ook zeer geschikt voor het aanplanten van hagen. Interessant is de variëteit 'Carnival' met zijn wit en roomgeel bonte bladeren.

Japanse esdoorn (Acer palmarum)

De rijk vertakte, veelal meerstammige Japanse esdoorn komt uit Oost-Azië en geniet in dit land een groeiende populariteit. De struik of boom kan met de leeftijd tussen de acht en tien meter hoog worden en ontwikkelt een schilderachtige, parapluvormige kroon. De delicate bladeren zijn frisgroen, intens geel, rood of bont, afhankelijk van de soort.

Roodbloeiende paardenkastanje (Aesculus x carnea 'Briotii')

Dit type kastanje ontwikkelt zich tot een 10 tot 15 meter hoge boom met een compacte bladkroon. De handgevormde. Vijf tot zeven delen kunnen wel 25 centimeter lang worden en worden in de herfst felgeel. De echte attractie zijn echter de bloedrode bloemen met gele vlekken aan de basis, die veel nectar produceren en daarom een ​​goed weiland zijn voor bijen.

Paarse els (Alnus x spaethii)

Dit type els wordt 10 tot 15 meter hoog en ontwikkelt een regelmatige breed kegelvormige kroon. De zes tot 18 centimeter lange, smalle elliptische bladeren zijn bruinachtig paars tot donkerpaars als ze schieten, donkergroen in de zomer en paarsrood als de herfstkleur laat intrekken.

Zwarte berk (Betula nigra)

De 12 tot 15 meter hoge, vaak meerstammige boom heeft een zeer opvallende schorskleur: bij jonge bomen is de schors rood tot geelbruin en vaak zeer dicht opgerold. Met het ouder worden wordt de bast donkerder van kleur totdat de bast ruwweg gescheurd, hard en zwart is. De koper- of Chinese berk (Betula albosinensis) biedt ook een unieke bastkleur.

Haagbeuk (Carpinus betulus)

De haagbeuk is een enkel- of meerstammige boom tot 25 meter hoog met een spreidende kroon. De populaire park-, laan- en straatboom is ook uitermate geschikt als haagplant of voor het creëren van besloten beukengangen of portalen.

Kweepeer (Cydonia oblonga)

De kweepeer is een heel oud gewas dat niet alleen wordt gekweekt om zijn smakelijke vruchten. Het groeit langzaam uit tot een breed gekroonde boom van wel zes meter hoog. De boom bloeit met witte of lichtroze bloemen in mei, de geurige appel- of peervormige vruchten rijpen tussen september en oktober.

Beuk (Fagus sylvatica)

De inheemse beuk is een imposante bosboom tot 30 meter hoog met een zilvergrijze stam en een breed gewelfde kroon. De soort en zijn variëteiten zijn bijzonder geschikt voor solitaire beplanting en voor hoog gesnoeide heggen. Bijzonder interessant zijn soorten als 'Purpurea Pendula' (glanzend zwart-rood blad, hangende takken en twijgen), 'Purple Fountain' (donker, roodbruin blad, loshangende takken en twijgen) of 'Dawyck Purple' (zuilvormige boom met donker, paarsbruin blad) .

Walnoot (Juglans regia)

De statige boom kan een hoogte bereiken van 20 tot 30 meter en heeft een zeer spreidende kroon. Het is lange tijd een populaire specimenboom geweest voor grotere binnenplaatsen, tuinen of parken. Veel van de smakelijke noten kunnen in de herfst worden geoogst.

Gemeenschappelijke zwarte sprinkhaan (Robinia pseudoacacia)

Deze tot 25 meter hoge solitaire boom is met zijn losse kroon tot 18 meter breed een van de meest nectar- en suikerrijke bijenplanten. Bijzonder interessante variëteiten zijn bijvoorbeeld de kurkentrekker roodborst ('Tortuosa', bizar gedraaide, vaak hangende takken en twijgen) of de bolvormige robinia ('Umbraculifera', aanvankelijk bolvormige, parapluvormige kroon op oudere leeftijd).

Winterlinde (Tilia cordata)

De inheemse winterlinde is een bekende grote boom die met zijn gewelfde kroon wel 40 meter hoog kan worden. De soort kan als solitair of als laanboom aangeplant worden, maar is ook geschikt voor een haag of voor een hoge bomenwand die beschermt tegen licht en wind. De nectarrijke bloemen zijn een belangrijk weiland voor bijen.

Tips

De genoemde bomen kunnen natuurlijk niet het volledige spectrum van representatieve bladverliezende boomsoorten bestrijken. Het loont ook de moeite om een ​​imposante variëteit te kiezen uit de krachtige fruitbomen.