de essentie in het kort
- Larven zijn duidelijk herkenbaar aan hun lange haren. De Australische tapijtkever heeft een lange borstelstaart, terwijl de bloemkever met vijgenkruid twee haarstaarten heeft. Volwassen kevers zijn gemakkelijker te herkennen.
- Geschoren textiel en tapijten en schilresten duiden op een besmetting. Hoeveel het ongedierte zich heeft verspreid, kan worden geschat op basis van het aantal en de toestand van kevers en larven.
- Om larven in het bed en de kledingkast te verwijderen, zijn schoonmaakacties noodzakelijk. Naast thermische behandelingen helpen natuurlijke producten.
- Zelfs als de larven een gezondheidsrisico vormen, mag een positieve besmettingsbepaling niet ontaarden in paniek.
Hoe herken ik de larve van de tapijtkever?
Er zijn twee soorten bekend als tapijtkevers. De vijgenkruidbloemkever vliegt in Europa tussen mei en juli. Als plaag- en cultuuraanhanger is hij het hele jaar door in appartementen en huizen te zien, net als de Australische tapijtkever. De larven van tapijtkevers hebben een langwerpig lichaam met borstelige plukjes haar. Het ongetrainde oog kan de soort niet identificeren aan de hand van de larven. Een microscoop is nodig om soortspecifieke antennevormen te herkennen.
lees ook
- Herken en elimineer tapijtkevers en larven
- June beetle - detecteer, voorkom en vecht
- Lelies - identificeer en beheers ongedierte
Dit is hoe larven van tapijtkevers eruit zien:
- worden tot zes millimeter lang
- hebben dik haar en extra verdedigend haar
- bruinachtig van kleur met geringde lichaamssegmenten
- Pijlhaar aan het einde van de buik
achtergrond
Pijlhaar voor soortidentificatie
Deze speciale haren worden gebruikt om vijanden af te weren. Bij de bloemkever van het vijgenkruid liggen ze in twee clusters op het achterlijf. Als de larve in gevaar is, spreidt hij de plukjes haar uit en kan het verdedigende haar gemakkelijk afbreken. Bij nader inzien verschilt de larve van de vijgenkruidbloemkever van die van de Australische tapijtkever. De larve heeft lange pijlharen die buiten het einde van de buik uitsteken en een staart vormen. Afbeeldingen moeten worden gebruikt om de larven van tapijtkevers beter te identificeren.Differentiatie van de soort
Beide soorten, die tot verschillende geslachten behoren, voeden zich met stoffen die keratine en chitine bevatten. De knotsachtige antennes zijn typerend voor volwassen kevers. In tegenstelling tot de larven zijn ze gemakkelijk te herkennen. Terwijl de Australische tapijtkever een ovale lichaamsvorm heeft, verschijnt de vijgenkruidbloemkever in een bolvorm. De schubben slijten in de loop van het leven, dus de kleur kan variëren.
Vijgenkruid bloemkever | Australische tapijtkever | |
---|---|---|
geslacht | Anthrenus | Anthrenocerus |
grootte | tot 4,5 millimeter | tot 3,5 millimeter |
lichaamsverf | zwart | roodbruin tot zwart |
Vleugeldekveren | kleurrijke schalen | smalle lichte zigzagbanden |
Wat helpt bij een besmetting door larven van tapijtkevers?
Tapijtkevers zijn moeilijk te bestrijden omdat hun larven lichtschuw zijn en in het geheim leven. Om de plaag onder controle te krijgen, zijn de juiste maatregelen, gedegen hygiëne en geduld belangrijk. Eén val is niet genoeg om hem te bestrijden. Ze trekken alleen mannelijke kevers aan die zich mogelijk al hebben voortgeplant.
YoutubeHerken een besmetting
Tapijtkevers zijn opslag-, hygiëne- en textielplagen. Wanneer ze zich in de kast hebben verspreid, laten hun larven onregelmatige voedingssporen achter in de kleding. Deze lijken op de voedingssporen van kleermotten, maar kunnen worden teruggevoerd op de veroorzaker vanwege het ontbreken van webben.
- Bont en huiden zien eruit alsof ze zijn afgeschoren
- Haar wordt aan de basis van de huid weggevreten en valt in bosjes uit
- Vergelijkbare schade aan kortharige en langharige tapijten
- Fecale pellets en vervellingen
Beoordeling van besmetting
U kunt de volgende tabel gebruiken om de ernst van de besmetting in te schatten. Houd er rekening mee dat de informatie bedoeld is als eerste oriëntatie en geen betrouwbaar resultaat geeft voor de omvang van de besmetting. Feromoonvallen, die zijn voorzien van plakstrips en lokstoffen, bieden een andere manier om te schatten.
mogelijke locatie | mogelijke intensiteit van besmetting | Mogelijke oorzaak | eerste maatregelen | |
---|---|---|---|---|
een dode kever | keuken | laag | verdwaalde insecten die geen optimale leefomstandigheden hebben gevonden | Maak de kast leeg en stofzuig eventuele scheuren grondig |
veel dode insecten | goed afgesloten kasten | medium | Larven ontwikkelden zich met succes, maar kevers konden geen uitweg vinden | Reinig grondig, zoek naar mogelijke schuilplaatsen en observeer de plaag |
talrijke levende kevers | Vensterbank | hoog | succesvolle larvale ontwikkeling met verhoogd risico op reproductie | Bekijk pantry's en kleerkasten voor meer informatie |
enkele bruine, onbeweeglijke larven | Kledingkast of pantry | laag tot gemiddeld | suboptimale leefomstandigheden zodat larven niet konden verpoppen | Maak de kast leeg en stofzuig eventuele scheuren grondig |
witte schelp | tussen textiel en tapijtvezels | gemiddeld tot hoog | optimale voedsel- en temperatuuromstandigheden | Controleer voedsel en kleding op tekenen van eten |
Larven in de kast verwijderen
Schud de stoffen uit en was kleding op minimaal 60 graden. Je kunt de stukjes ook in een plastic zak wikkelen en deze minimaal twee weken in de vriezer bewaren. Bij extreem hoge of lage temperaturen sterven larven en eieren, waarbij de warmtebehandeling binnen enkele uren resultaten laat zien. Om te voorkomen dat de kevers weer eieren in de kast leggen, leg je een stuk cederhout neer.
Tips
Ruw het oppervlak van het stuk cederhout op met wat schuurpapier zodat de etherische oliën wegvloeien. U kunt dit regelmatig herhalen.
Elimineer larven in bed
Verplaats de matras indien mogelijk naar buiten zodat deze kan luchten en kan drogen. Als gevolg hiervan verslechteren de leefomstandigheden voor larven van tapijtkevers en kun je het oppervlak grondig uitschakelen. Als de hoes afneembaar is, moet u deze op minimaal 60 graden wassen. Anders het materiaal grondig stofzuigen met een bekledingszuigmond.
Het vinden van larven van tapijtkevers mag niet in paniek raken. Het is beter om een goed doordachte aanpak te hebben om te bestrijden.
Maak de bedbox ook schoon met lauw water en een paar druppels tea tree olie. Stofzuig alle nissen en spleten in het gebied. Lavendelzakken hebben een afschrikkende werking en beschermen tegen het opnieuw verspreiden van de insecten in de slaapkamer.
Vang verborgen larven
Stofzuig de openingen met een smal mondstuk voor bekleding. Verwijder indien mogelijk plinten en verplaats gestoffeerde meubels en kasten om eventuele eieren, larven en rui-puin op te vangen. Aangezien de lichtschuwe larven zich diep in spleten of in zacht hout terugtrekken om daar te verpoppen, moeten aanvullende middelen worden gebruikt:
- Mineraalpoeder : diatomeeënaarde, silicaatpoeder, kiezelgoer aanbrengen
- Etherische oliën : spray een waterige neemolie - oplossing
- Insecticiden : Spray PBO-vrije middelen met pyrethrum in de scheuren
Hoe moet ik omgaan met een aantasting door tapijtkevers?
Larven vinden onder het bed, in de kast of op de kastplanken is geen leuke ervaring. Veel mensen ervaren gemakkelijk walging en paniek. Blijf kalm nadat je zo'n ontdekking hebt gedaan. Het is belangrijk dat u een mogelijke besmetting identificeert en, als het resultaat positief is, geduldig handelt.
Methode:
- Vind het centrum door te zoeken naar nabijgelegen niches
- Controleer opgeslagen kleding, opbergkasten en gestoffeerde meubels
- Gooi besmet voedsel onmiddellijk weg
- Besmet textiel in de open lucht schudden en thermisch behandelen
- Maak de kasten leeg en stofzuig ze grondig
Het gevaar van larven van tapijtkevers
Larven hebben pijlharen die worden gebruikt om roofdieren af te weren. Ze zijn ook gevaarlijk voor mensen omdat ze allergische reacties in de luchtwegen veroorzaken bij inademing of striemen en roodheid wanneer ze in contact komen met de huid. Dergelijke symptomen doen denken aan beten, maar de larven hebben te zwakke monddelen om de menselijke huid te beschadigen.
Tips
Als u een larve ontdekt, moet u deze onmiddellijk wegzuigen. Blijkbaar levenloze exemplaren spelen vaak dood als ze worden aangeraakt.
Veel Gestelde Vragen
Hoe kan ik mezelf beschermen tegen aantasting door tapijtkevers?
Tapijtkevers vinden vaak van buitenaf hun weg naar het appartement. Om dit te voorkomen, dient u ramen en deuren te voorzien van horren. Voordat u winterkleding voor langere tijd opbergt, adviseren wij het textiel te reinigen. Zweet en huidschilfers trekken op magische wijze larven aan. Als u een van de eigenaren van gezelschapsdieren bent, maak dan de slaap- en eetruimtes regelmatig schoon, zodat er geen voerresten of haren en veren achterblijven.
Verspreiden larven zich door het hele huis?
In principe is het mogelijk dat geneste tapijtkevers zich in verschillende kamers verspreiden. Dit gebeurt echter alleen als u niets doet om te voorkomen dat de plaag zich verspreidt. Vaak vind je de larven in beddozen, kleerkasten of in de voorraadkast. De schade is meestal geconcentreerd op één plek als de voedingsomstandigheden hier optimaal zijn.
Hoe reproduceren tapijtkevers zich?
De bloemkever vliegt tussen mei en juni op zoek naar een partner. Na een succesvolle paring zoeken vrouwtjes een beschermde schuilplaats om hun eieren te leggen. Ze leggen hun eieren in een geschikt voedselsubstraat en verdwalen vaak in appartementen door openstaande ramen en deuren. Hier zoeken ze naar materialen van dierlijke oorsprong zoals wollen textiel, bont of tapijten van natuurlijke vezels zonder systeem. De eerste larven komen na 15 dagen uit en vervellen tot twaalf keer voordat ze verpoppen. In het komende voorjaar komen de kevers uit en vliegen ze weer uit.
Zijn er vergelijkbare soorten?
De tapijtkever (Anthrenus scrophulariae) behoort tot de familie van spekkevers, die in Europa met 144 soorten vertegenwoordigd is. Veel familieleden zijn materiële en hygiënische plagen. Kastkevers en wollige bloemkevers uit hetzelfde geslacht veroorzaken problemen. Beide staan ook bekend als museumkevers omdat ze zoölogische collecties vernietigen. De Australische tapijtkever, die tot het geslacht Anthrenocerus behoort, vertoont een vergelijkbare levenswijze. Bontkevers komen van het geslacht Attagenus, terwijl de Berlijnse kever tot de soort Trogoderma behoort.