Drietandige maagdelijke wijnstok (Parthenocissus tricuspidata)
De bladverliezende driepuntige of drielobbige maagdelijke wijnstok kan vrij goed worden onderscheiden van de andere soorten wilde wijn, aangezien de bladeren slechts drie puntige en gekartelde tanden hebben. In de herfst verkleuren de bladeren, die tot 20 centimeter groot zijn en aan lange stelen vastzitten, van helder scharlakenrood tot vurig rood. De nogal onopvallende bloemen van de driepuntige maagdelijke wijnstokken verschijnen als groenachtige pluimen tussen juli en augustus, de zwarte bessen zijn niet eetbaar voor mensen.
lees ook
- Wilde wijn - klimhulp nodig?
- Wilde wijn - kort en bondig in het profiel
- Wilde wijn vormt sterk hechtende ranken
Bijzonder aanbevolen variëteiten van de drietandige maagdelijke wijnstok
| verscheidenheid | Blad- en bladkleur | Herfstkleuren | Plaats | Gestalte | Groei breedte | grond |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Veitchii | drielobbig, glanzend groen | vuur rood | zonnig tot schaduwrijk | tot 10 meter | tot 4 meter | normale tuingrond |
| Groene lente | drielobbig, glanzend lichtgroen | sterk rood | zonnig tot schaduwrijk | tot 15 meter | tot 5 meter | normale tuingrond |
Zelfklimmende maagdelijke wijnstok (Parthenocissus quinquefolia)
De vijfvingerige Parthenocissus quinquefolia is eveneens bladverliezend en heeft, afhankelijk van de standplaats, een zeer uitgesproken herfstkleur, waarbij de bladeren, tot wel 20 centimeter groot, van scharlakenrood naar oranjerood verkleuren. De kleur is niet uniform, maar heel verschillend. Tussen juni en juli verschijnen de onopvallende, groenachtig witte bloemen. De bessen ter grootte van een erwt die eruit groeien, worden veel door vogels gegeten, maar zijn niet eetbaar voor mensen. Met uitzondering van de variëteit "Engelmannii", heeft deze Parthenocissus-soort slechtere klimeigenschappen dan de driepuntige maagdelijke wijnstok en moet daarom voornamelijk worden gebruikt voor pergola's, houten wanden, terrassen, enz.
Bijzonder aanbevolen variëteiten van de zelfklimmende maagdelijke wijnstok
| verscheidenheid | Blad- en bladkleur | Herfstkleuren | Plaats | Gestalte | Groei breedte | grond |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Engelmannii | vijflobbig, glanzend groen | goudrood | Zon tot schaduw | tot 12 meter | tot 4 meter | elke voedingsrijke tuingrond |
Gemeenschappelijke maagdelijke wijnstok (Parthenocissus vitacea)
In tegenstelling tot de andere twee aangeboden wilde wijnsoorten vormt Parthenocissus vitacea, ook wel klimmuurwijn of vijfbladige wilde wijn genoemd, geen of slechts zeer weinig plakschijven, daarom is deze maagdelijke wijnstok afhankelijk van houten hekjes. Verder lijkt de soort Parthenocissus quinquefolia uiterlijk erg op elkaar.
Tips
Met name Parthenocissus quinquefolia kan niet alleen worden aangeplant als klimplant voor het vergroenen van gevels etc., maar is ook geschikt als bodembedekker.
