Vecht tegen paardenstaart

Vecht tegen paardenstaart

De botanische definitie van paardenstaart

Om te weten hoe u het beste met de paardenstaart in de tuin om kunt gaan, is het een voordeel om deze goed te kennen. Laten we dus eerst even 360 ° rondkijken en de belangrijkste botanische gegevens op tafel leggen.

lees ook

  • De bloeitijd van paardenstaart in het veld
  • Paardenstaart is niet giftig
  • Aan deze kenmerken herkent u paardenstaart

De veldpaardestaart vormt in twee fasen verschillende scheuten. In het voorjaar, van maart tot mei, vormt het vruchtbare, lichtbruine sporenscheuten met een hoogte van 5 tot 20 cm met sporangia (sporencontainers) waardoor het zich generatief voortplant. Nadat ze hun sporen binnen ongeveer een maand hebben opgegeven, sterven ze af en maken ze plaats voor de onvruchtbare / steriele, lichtgroene scheuten. Deze vallen vooral op door hun gelaagde kransen van knopen. De scheuten zijn ongeveer 30 tot 50 centimeter hoog en lichtgroen van kleur.

De veldpaardstaart heeft een paar veel voorkomende namen, waarvan de bekendste waarschijnlijk 'paardestaart' is. Het behoort tot het geslacht van paardestaart, botanisch Equisetum en tot de familie van paardestaart, botanisch Equisetaceae. Deze komen op hun beurt voort uit de orde van de paardestaart (Equisetales), die tot de klasse van Equisetopsida behoort. Helemaal aan het begin van de stamboom komen de draden samen met de varens.

Uitweiding

De paleobotanie van de paardenstaart

De taxonomie van het veld paardestaart, doordrenkt met de naam 'paardestaart', laat zien hoe effectief het is geweest om te overleven gedurende de geschiedenis van de aarde. Net als varens zijn ze als het ware een directe verbinding met het begin van de flora van onze planeet.In tegenstelling tot vandaag was de paardenstaart een veel krachtigere en soortenrijke plantenfamilie. De eerste paardenstaarten worden geregistreerd voor de geo-leeftijd van het boven-Devoon, ongeveer 375 miljoen jaar geleden. In die tijd rees sommige soorten paardenstaart tot enorme, boomvormige groeivormen tot 30 meter hoog met stammen tot een meter in diameter.

Een eigenschap die zeker heeft bijgedragen aan de verbazingwekkende overlevingsefficiëntie van paardenstaart, zijn de wortels in de grond. De vertakte en harige wortelstokken dringen tot 1,60 m diep in de grond en garanderen zo een betrouwbare aanvoer en een sterke vegetatieve reproductie. Een voorrecht voor de plant, een gruwel voor de tuinman.

Bestrijd paardenstaart effectief

vechtveld paardestaart

In feite heeft de paardenstaart in het veld de hobbytuinier veel te bieden dankzij zijn overlevingsstrategie die al duizenden jaren wordt uitgeprobeerd en getest. Omdat het zich standvastig voortplant en nauwelijks kan worden afgebroken, wordt het beschouwd als een van de meest impopulaire onkruiden - zowel in privétuinen als in de landbouw. Afhankelijk van hoe ambitieus en goed toegerust u bent, kunt u proberen om de paardenstaart permanent uit te roeien of tevreden zijn met het bestrijden van de symptomen. Allereerst is hier een overzicht van de mogelijke methoden en hun voor- en nadelen:

Bodem loslatenGraaf wortels opKalk omhoogRegelmatige verwijdering van scheuten
voordelenPermanente oplossing, het onkruid is op lange termijn verstoken van de gewenste bodemeigenschappenPermanente oplossing, onmiddellijke controle over de plantPermanente oplossing, verdringt ook mos en bevordert gazongrasEr is weinig moeite voor nodig, scheuten kunnen worden vastgehouden en gebruikt voor verschillende medische, cosmetische en tuinbouwkundige huismiddeltjes
nadeelMogelijk is een zeer arbeidsintensief en krachtverslindend, gemotoriseerd apparaat vereistStroomverslindende, arbeidsintensieve wortelresten die opnieuw ontkiemen, zijn bijna onvermijdelijkAlleen geleidelijk en niet bijzonder intens effect, juiste dosering wat moeilijkAlleen symptoombestrijding, regelmatige implementatie noodzakelijk

Oorzaken bestrijden

De veldpaardestaart is grotendeels bestand tegen oppervlakkig snijden of scheuren, bedekken met onkruidvlies (€ 28,90 bij Amazon *) en chemische herbiciden. De resultaten zijn in ieder geval niet blijvend, want er blijven nieuwe scheuten uit de wortelstokwortels ontspruiten. Als je er voorgoed van af wilt, moet je andere kanten ontwikkelen. De meest effectieve methoden zijn:

Vier manieren om paardenstaart in het veld te bestrijden
  • Bodem loslaten
  • Graaf wortels op
  • Kalk omhoog

Bodem loslaten

We weten nu dat de grootste troef van de veldpaardestaart de sterke wortelstok is, waaruit hij zich optimaal kan regenereren. Om het duurzaam te bestrijden, moeten we precies hier beginnen. Met zijn diep reikende wortels verankert paardenstaart zich het liefst in stevige, leemachtige bodems die veel water vasthouden. Daarom komen ze vaak voor in gebieden die van nature deze grondsoort hebben of in gebieden die worden verdicht door zware voertuigen.

Om het paardenstaartprobleem letterlijk bij de wortel aan te pakken, is het zinvol om de grond los te maken. Op deze manier wordt de plant haar favoriete basisvereisten ontnomen. In de landbouw worden dieptebeitels gebruikt voor preventieve controle, die de grond diep losmaken met hun lange metalen klauwen. Zelfs in de particuliere sector, vooral in grote gebieden, kunt u een gemotoriseerd apparaat zoals een helmstok gebruiken in plaats van een schop. Als alternatief kunt u ook diepgewortelde, structuurlosmakende planten gebruiken, zoals lupinen. Deze methode vereist meer geduld, maar minder moeite.

Het losmaken van de grond tot in de onderste lagen is vooral de moeite waard voor nieuw aangelegde tuinpercelen. Vaak worden die uit de woningbouw zwaar verdicht door bouwvoertuigen en profiteren ze in principe van het volledig losmaken van de grond voor de volgende jaren.

Graaf wortels op

Bij het mechanisch of handmatig graven van de grond moet u ook de wortels van de veldpaardestaart verwijderen. Probeer zo grondig mogelijk te zijn, want net als bij andere planten met sterke wortels en hongerig om te overleven (zoals klimop), kunnen er ook nieuwe scheuten groeien uit kleinere overblijfselen.

Kalk omhoog

vechtveld paardestaart

Een andere manier om de paardenstaart van het veld permanent in bedwang te houden, is door de grond te kalken. Het gedijt niet meer zo goed in een licht zure tot alkalische omgeving. Kalkkalken is vooral aan te raden als het onkruid zich door het gazon heeft verspreid. Omdat een neutrale tot alkalische pH-waarde ook mos kan terugdringen, terwijl het gazongrassen ten goede komt en het helpt om dominanter te worden. Daarom wordt kalkhouden over het algemeen aanbevolen als middel om het gazon te versterken.

U moet echter niet alleen beginnen met opschalen, maar het zorgvuldig doseren. Want een te basische omgeving is ook niet goed en kan vooral het mos weer bevorderen. Het is raadzaam om eerst een grondmonster te doen. Hiervoor kunt u voor weinig geld in tuinwinkels passende testsets kopen. Omdat paardenstaart het liefst groeit op verdichte bodems, is een lage pH-waarde waarschijnlijk, omdat dergelijke bodems gemakkelijk zuur zijn. De pH-waarde van verdichte kleigronden moet minimaal 6,5 zijn.

Symptomen bestrijden

Als het krachtintensieve graven of het geduldig bewerken van de grond met lupine of kalk te zwaar is, kan de akkerpaardestaart ook het oppervlak in toom houden.

Hiervoor zijn echter alleen mechanische methoden geschikt, namelijk het uitscheuren of maaien van de scheuten. Bedekken met onkruidvlies of biologische en chemische onkruidverdelgers zijn niet effectief bij paardenstaart.

Als je het veld paardenstaart doorsnijdt, kun je daar ook van profiteren. Omdat het al lang voornamelijk als medicinale plant wordt gewaardeerd.

Nuttige eigenschappen van paardenstaart

vechtveld paardestaart

Als je niet kunt verslaan, moet je je vrienden maken.

Deze populaire wijsheid raadt je aan om elegant en verstandig samen te werken met tegenslagen en tegenstanders in plaats van ze koppig en hopeloos te bestrijden. In dit opzicht kan het goed worden toegepast in de strijd tegen de akkerpaardenstaart. Omdat er nogal wat redenen zijn om hem als vriend te beschouwen.

Al zo'n 2000 jaar geleden leerde de mensheid de waardevolle ingrediënten van de veldpaardenstaart voor zichzelf te gebruiken. Tot op de dag van vandaag wordt de plant gebruikt in de farmaceutische, cosmetische en zelfs tuinbouwsector. De stoffen waarvan men kan profiteren zijn vooral silica, flavonoïden, kalium, carbonzuren en glycosiden.

Op deze manier kan onkruid een echt geschenk worden en een dankbare oogst snoeien in plaats van een boze controle.

Farmaceutisch gebruik

Beroemde doktoren, plantkundigen, apothekers en algemene geleerden zoals Dioscurides, Plinius, Paracelsus of Kneipp hebben bijgedragen aan de inmiddels gevestigde therapeutische rol van de paardenstaart. De volgende eigenschappen worden in het bijzonder gewaardeerd tot:

  • samentrekkend effect
  • reinigende werking
  • Ontstekingsremmend
  • Immuunstimulatie

Paardestaart is bijzonder effectief als reinigend therapeutisch middel voor het bloed, de nieren, de blaas en de maag. Het reguleert de bloedbalans, dus het verbetert de situatie in geval van bloeding of bloedarmoede, en helpt zweren en afzettingen van inwendige organen weg te spoelen. Het verzachtende effect op reumatische aandoeningen en chronische hoest is ook bevestigd. Degenen met zwakke pezen of pezen die intensief worden gebruikt als sporter kunnen ook profiteren van de bindweefselversterkende werking van de paardenstaart. Uitwendig ontvouwt paardenstaart zijn positieve effecten op ontstekingswonden en zwellingen.

Voor interne toepassingen wordt paardenstaart voornamelijk gebruikt in de vorm van thee. Voeg ongeveer 8 theelepels fijngehakte groene zomerscheuten toe aan 500 milliliter heet water, kook het geheel en laat het 30 minuten trekken. Dit is de beste manier om de silica op te lossen. Als kuur drink je 4 tot 6 weken lang 3 kopjes per dag, en voor mensen met reuma wordt de thee ook aanbevolen als permanent drankje.

Deze thee kan ook voor uitwendige toepassingen gebruikt worden, bijvoorbeeld door er doeken in te weken en deze op slecht genezende wonden te leggen. Je kunt het gebruiken om mondwater te maken voor ontstekingen in de mond en gorgelen voor aanhoudende hoest. U kunt ook kompressen klaarmaken voor zwelling.

Veld paardenstaart in cosmetica

Op cosmetisch gebied is paardenstaart vooral een waardevolle aanhanger van bindweefsel. Het hoge gehalte aan silica, flavonoïden en sporenelementen is goed voor huid, haar en nagels, verstevigt en verstevigt en kan daarom worden beschouwd als een effectief, natuurlijk schoonheids- en antiverouderingsmiddel.

De hierboven beschreven thee is ook een beproefde bereidingsmethode voor deze cosmetische doeleinden. Om het bindweefsel te versterken, ontvouwt het zijn werking zowel extern als intern.

Verzorging van planten met paardenstaart

Paardestaart kan zelfs in de tuin worden omgebouwd van hinderlijk naar heilzaam. Omdat het hoge silicagehalte ook de celstructuur van nuttige en sierplanten versterkt, een kristallijne beschermlaag op de bladeren vormt en deze daardoor minder kwetsbaar maakt voor schimmelziekten en zuigende insecten. Echte meeldauw, sterroet of rozenroest en bladluizen kunnen effectief worden voorkomen met een zelfgemaakte bouillon, vloeibare mest of een koud extract van paardenstaart.

Week voor de bouillon 750 gram gehakte paardenstaart gedurende 24 uur in 5 liter water. Breng het mengsel vervolgens aan de kook, laat een half uur sudderen en laat afkoelen. Verdun het gezeefde brouwsel in een verhouding van 1: 5 met water. Gevuld in een bloemspuitje kun je hiermee regelmatig planten met schimmelziekten behandelen. Als preventieve maatregel is het het beste om in het voorjaar één keer per week te sproeien voordat het betreffende blad uitkomt.

Nadat de bladeren zijn ontkiemd, kan de behandeling als acute maatregel worden voortgezet, waarbij veel grondigheid vereist is voor een succesvol effect. Dit betekent dat de bladeren van de plant altijd volledig en druipnat besproeid moeten worden en dat naspuiten altijd nodig is na regen en langdurig intensief zonlicht.

Youtube

Veel Gestelde Vragen

Hoe herken ik paardenstaart?

Veldpaardestaart toont zich gedurende het grootste deel van de vegetatieperiode met lichtgroene, 30 tot 50 cm hoge scheuten, waarop enigszins opstaande, levendige, vertakte, gelaagde takken zitten. De stelen hebben een diameter van 3-5 millimeter, zijn geribbeld en hol van binnen. In het voorjaar, rond maart tot mei, verschijnt de veldpaardestaart met vruchtbare scheuten in een lichtbruine kleur, waarop 4 tot 6 omhulsels zitten in plaats van de krullen. Bovenop troont een sporangiaal oor, dat lijkt op spijkerbloemen zoals die van ribwort.

Wat is de meest effectieve manier om paardenstaart te bestrijden?

Veldpaardenstaart heeft zeer diepe wortels en kan daarom alleen met grote inspanning permanent worden vastgehouden. Men kan het meeste succes op lange termijn verwachten als men de grond losmaakt, omdat het onkruid dichte, leemachtige grond nodig heeft. Daarbij moeten ook de wortels zo volledig mogelijk worden uitgegraven. Het bekalken van de grond is ook nuttig voor permanente controle. Alleen het afsnijden of uitscheuren van de bovengrondse scheuten is geschikt als symptoombestrijdingsmaatregel. Herbiciden of onkruidbestrijding zijn grotendeels niet effectief.

Hoe maak je thee van paardestaart?

Paardestaartthee heeft veel positieve eigenschappen en kan zowel voor medicinale als cosmetische doeleinden worden gebruikt. Snijd voor de bereiding een flink handvol van de steriele, groene paardenstaart in kleine stukjes en voeg 8 theelepels toe aan een halve liter heet water. Daarna kook je het geheel en laat je het een half uur trekken.

Is paardenstaart giftig?

Nee, paardestaart, of Equisetum arvense, is niet giftig. Er is echter een vrij grote kans op verwarring met de giftige paardestaart.

Waarmee kan paardestaart worden verward?

Veldpaardestaart kan door leken gemakkelijk worden verward met de bijbehorende moeraspaardstaart. Het lijkt niet alleen erg op zijn soortgenoten, maar groeit ook op vergelijkbare locaties, soms houden de twee soorten zelfs gezelschap. Over het algemeen komt paardenstaart volgens de naam echter in nattere gebieden voor dan paardenstaart. De soort kan betrouwbaarder worden geïdentificeerd door hun uiterlijk, meer bepaald door de dwarsdoorsnede van de stengel. Dit is beduidend groter bij paardenstaart in het veld dan bij paardestaart in het moeras.