Het sneeuwklokje - kort en uitgebreid in een profiel
- Botanische naam: Galanthus nivalis
- Plantenfamilie: Amaryllisfamilie
- Herkomst: inheems
- Levensduur: meerdere jaren
- Bloeiperiode: januari tot april
- Bloemkleur: wit
- Vruchten: capsulevruchten
- Locatie: zon tot schaduw
- Bodem: humusachtig, vochtig, licht alkalisch tot neutraal
- Voortplanting: dochterbollen, zaden
- Bijzonderheden: onder natuurbescherming, giftig in alle delen van de plant
Een giftige schoonheid die onder bescherming staat
Het sneeuwklokje is overal giftig en staat onder natuurbescherming. Het is onder andere de stof galantamine die het bij consumptie giftig maakt voor het organisme. Maar kleine doses van deze stof worden in de geneeskunde gebruikt om de ziekte van Alzheimer te verlichten. Andere namen voor het sneeuwklokje zijn onder andere melkbloem, witte maagd, sneeuwprikker en dameskaars.
lees ook
- Een uitgebreid overzicht: Japans sierkersprofiel
- Het juiste moment om sneeuwklokjes te planten
- Hoe giftig zijn sneeuwklokjes?
Van boven naar beneden bekeken
Helemaal onderaan vormt het sneeuwklokje een ui. Bij haar gaat het vele jaren mee. Zelfs diep onder het vriespunt levert hij geen problemen op. Het is meerjarig in dit land en goed winterhard. Het maakt niet uit of het in de zon, halfschaduw of schaduw staat. Als sierplant kan hij op vele manieren gebruikt worden, bijvoorbeeld in de rotstuin, in het bloembed, in borders, aan de bosrand en op het gazon.
In de winter schiet een bladloze stengel uit de ui. Aan de onderkant vormen zich 2 tot 3 bladeren. Ze zijn puntig en groen van kleur. Aan het uiteinde van de stengel verschijnt een bloem. Bij de meeste soorten sneeuwklokjes opent het tussen januari en maart.
De bloem is knikkend, klokvormig en daarmee bereikt het sneeuwklokje een hoogte tussen de 10 en 30 cm. Drie grote en drie kleine bloembladen staan bij elkaar en bevatten de meeldraden en vruchtbladen in het midden. Nadat de bloei is vervaagd, vormen zich capsulevruchten, die in april rijpen en graag zelf zaaien.
tips & trucs
Het sneeuwklokje wordt wel eens verward met het lelietje van dalen. Maar beide zijn heel verschillend van elkaar. Het lelietje-van-dalen heeft meerdere bloemen, terwijl het sneeuwklokje maar één bloem heeft.
