Ironwood Tree: planten en onderhouden (parrotia)

Ironwood Tree: planten en onderhouden (parrotia)

oorsprong

Parrotia persica beschrijft de ijzerhoutboom, ook wel bekend als parrotia. Zijn natuurlijke thuis is in het Midden-Oosten, waar hij het liefst groeit in laaggelegen bossen met vochtige omstandigheden. Het achtervoegsel persica geeft het verspreidingsgebied in Perzië aan, dat overeenkomt met het huidige Iran. Hier groeit de boom in het noordelijke deel. Andere gebieden bestaan ​​ten zuidwesten van de Kaspische Zee. De ijzerhoutboom is de enige soort binnen het geslacht Parrotia die tot de toverhazelaarfamilie behoort.

lees ook

  • Hoe u uw ijzerhoutboom met vlag en wimpel verzorgt
  • Hoe u uw Ironwood-boom op de juiste manier snoeit
  • Riet in de vijver planten en verzorgen

In Europa is het hout een populaire sierplant in openbare parken. Hier begon zijn triomfantelijke opmars in 1846. De papegaai, genoemd naar de Duitse arts Friedrich W. Parrot, is te vinden in tal van botanische tuinen.

groei

De ijzerhoutboom groeit overwegend struikachtig met meerdere stammen. Sommige exemplaren ontwikkelen een hoofdstam die dicht bij de grond vertakt en een kroon ontwikkelt. Boomvormige papegaaien zijn opmerkelijk laag. De soort ontwikkelt een wortelstelsel dat ondiep onder het aardoppervlak kruipt.

Als zomergroen bos laat de papegaai in de herfst zijn bladeren vallen. Het bos heeft een lage jaarlijkse groei bereikt na jarenlange groei tussen de tien en twaalf meter. Door de langzame groei ontstaat er een zeer harde en dichte houtstructuur, wat het hout tot een waardevol bouwmateriaal maakt.

Kenmerkend voor de bomen is de zeer gladde schors, die olijfgroen van kleur is. In de winter wordt de bast steeds meer gebarsten en schilfert in kleine schilfers af. Hierdoor ontstaan ​​verschillend gekleurde secties, die net als de platanen als een puzzel over de stam zijn verdeeld. De jonge twijgen hebben een bast bedekt met sterrenhaar. Ze streven naar boven in een boog, zodat de kroon meestal trechtervormig lijkt. Met het ouder worden ontwikkelt het een brede, golvende vorm.

bloesem

Parrotia bloeien voordat de bladeren verschijnen. Acht tot tien individuele bloemen verdringen zich samen in een terminale bloeiwijze die eruitziet als een hoofd. De bloeiwijzen zijn omgeven door donkerbruine schutbladeren. De bloemen kunnen tweeslachtig of puur mannelijk zijn.

Ze hebben geen opvallend gekleurde bloembladen en tussen de vijf en zeven onopvallende kelkblaadjes. Deze zijn groen gekleurd en lopen taps toe naar een bruinachtige punt. Opvallend zijn de rode helmknoppen die aan lange meeldraden hangen. De bloeiperiode van de ijzerhoutbomen begint in januari, toen de winter bijzonder mild was. De bloemen verschijnen uiterlijk in maart.

Wat maakt de bloemen zo uniek:

  • Aanpassing aan windbestuiving
  • ontwikkel geen nectar
  • Bomen besparen energie door geen bloemblaadjes te ontwikkelen

fruit

Na de bloeiperiode ontwikkelen zich onopvallende capsulevruchten op de hermafrodiete bloemen. Ze kunnen twee tot vier kleppen ontwikkelen die talloze glanzende lichtbruine zaden bevatten. De vruchten openen zich explosief langs voorgevormde structuren en werpen de langwerpige tot elliptische zaden uit, die zich verspreiden met de wind en regen.

bladeren

Ironwood-bomen ontwikkelen afwisselende bladeren, waarvan het blad ten onrechte eivormig is. Hun vorm lijkt enigszins asymmetrisch. Boven het midden van het blad is de rand bedekt met gebogen tanden. De bladvoet is rond of licht hartvormig. De bladeren met korte steel worden tussen de zes en tien centimeter lang en zijn aan de boven- en onderkant behaard.

Van een afstand doen de bladeren denken aan het loof van de beuk. Als ze vers ontkiemen, hebben ze een roodachtige tint. Met het ouder worden worden de bladeren donkergroen. Ironwood-bomen zijn aantrekkelijk vanwege hun esthetische herfstkleur. Kort voor de winter schitteren de bomen in felgele en oranje tinten met roodachtige nuances of in bordeauxrood.

gebruik

De kroon van de ijzerhoutbomen lijkt sierlijk en uitgestrekt. Door deze groeivorm is de Parrotia perfect om alleen te staan ​​in parken en tuinen. De soort is zeer geschikt voor middelgrote tuinen omdat hij langzaam groeit en niet al te veel ruimte inneemt. Met de leeftijd bereikt de boom de grootte van een grote perenboom.

De als hoge stammen gekweekte exemplaren zijn populaire laanbomen op straten en parkpaden. Zijn populariteit was te danken aan de aantrekkelijke herfstkleur. In Nieuw-Zeeland wordt het bloeiseizoen verschoven naar december. Hier zijn de bloeiwijzen populaire kerstversieringen.

bonsai

Parrotia is geschikt als bonsai. Ze worden gevormd door middel van snijdende maatregelen en kunnen in verschillende vormen worden gebracht. De stijl van de vrij opgaande boomvorm heeft de voorkeur. Om dit te doen, moet u de boom de eerste jaren regelmatig snoeien. De ijzerhoutboom verdraagt ​​radicale snoei. U kunt alle zijtakken van de hoofdstam verwijderen, behalve één lommerrijke scheut. Na een jaar hebben zich veel zijscheuten gevormd op de hoofdstam, die vervolgens verder kunnen worden gevormd.

Tips voor het ontwerpen van een bonsai van ijzerhoutbomen:

  • verse scheuten moeten worden bedraad
  • Zodra de gewenste vorm is bereikt, wordt de bonsai in een schaal geplant
  • Zet bonsai in de zomer buiten

Is Ironwood Tree giftig?

Parrotia persica wordt als niet giftig beschouwd. Er zijn geen symptomen van intoxicatie bekend. U kunt de boom veilig planten in tuinen waar kinderen of huisdieren zijn.

Welke locatie is geschikt?

De aanpasbare ijzerhoutboom kan verschillende grondsoorten aan. Het groeit op zowel matig droge als vochtige locaties. De soort verdraagt ​​hittegolven. De herfstkleuren schitteren bijzonder intens op volledig zonnige locaties. U kunt de papegaai ook op gedeeltelijk beschaduwde plaatsen planten. Locaties die aan de wind zijn blootgesteld, veroorzaken problemen voor het hout.

Welke aarde heeft de plant nodig?

De papegaai houdt van een licht zure kleigrond met een doorlatende structuur. Voorkom wateroverlast in de aarde, aangezien het overmatige vocht verrotting in het wortelgebied bevordert. Zware kleigronden moeten worden losgemaakt met zand. Een humusrijk substraat zorgt voor ideale groeiomstandigheden. De pH-waarde van de grond is maximaal 7. Heeft uw grond een hogere waarde, werk dan speciale meststoffen of turf in het substraat.

Vermenigvuldiging

Een gemakkelijke voortplantingsmethode is het laten zakken van scheuten die dicht bij de grond groeien. Buig de takken naar de grond en krab het bovenste deel van de scheut kruiselings. Op dit punt wordt de tak met een steen aan de grond bevestigd, zodat het ingesneden oppervlak permanent contact heeft met de ondergrond. De punt steekt onder de steen uit.

Wortelvorming vereist geduld. Na twee jaar heeft de scheut voldoende wortels ontwikkeld om te kunnen scheiden van de moederplant. Plant het zinklood op de gewenste locatie.

zaaien

U kunt de fruitkoppen afsnijden voordat de capsulevruchten zijn gebarsten. Bewaar de scheuten in een hoge bak en zet deze op een warme en zonnige plaats. Hier rijpen de vruchten totdat de capsules openklappen en de zaadjes vrijkomen.

Verspreid de zaden op een vochtig groeisubstraat (9,05 € bij Amazon *) en bedek de container met een transparante film. De zaden ontkiemen onder optimale omstandigheden op zijn vroegst na drie weken en uiterlijk na acht weken. Het kan tot tien jaar duren voordat de planten die door zaailingen worden vermeerderd, voor de eerste keer bloeien. De herfstkleur van deze planten kan heel verschillend zijn. Merk op dat deze voortplantingsmethode geen echte nakomelingen oplevert. De jonge planten ontwikkelen andere combinaties van de eigenschappen die ze van hun ouderplanten hebben geërfd.

Stekken

Snijd scheuten af ​​tussen zes en twintig centimeter net onder een bladknoop. De onderste helft van het stekje wordt ontbladerd. Dompel de interface in een kom met wilgenwater. De groeihormonen uit de wilgentakken stimuleren de vorming van wortels.

Wilgenwater maken:

  • Snijd jaarlijkse scheuten in kleine stukjes
  • Leg de bladeren en schiet stukjes in een grote kom
  • Giet er kokend water overheen
  • Laat het 24 uur afgedekt trekken

De stekken worden in een zaadbak met een zand-turfmengsel gedaan. Bevochtig het substraat en plaats een glas over de plantenbak. Je kunt de potten ook in een kas zetten die op een lichte plek staat met temperaturen tussen de 22 en 25 graden Celsius. Het duurt twee tot vier weken voordat de stekken wortels vormen.

Ironwood boom in een pot

Door de langzame groei zijn jonge ijzerhoutbomen geschikt voor containerteelt. Kies een grote bak met een zo groot mogelijke diameter, aangezien de bomen ondiepe wortels in het substraat hebben. Een afvoergat in de pot zorgt ervoor dat het water wegloopt. Giet overtollig water van de onderzetter zodat het vocht zich niet ophoopt in de ondergrond. Een mengsel van leemachtige aarde en zand is geschikt als substraat. Als de planten te klein worden voor de container, dan moeten ze in de tuin worden geplant.

balkon

Als jonge plant in een pot staat de ijzerhoutboom het hele jaar buiten. Als kuipplant verfraait ze zonnige balkons en terrassen die een beschutte ligging bieden. In de winter kunt u de boom buiten laten staan. Zorg voor een geschikte winterbescherming voor de emmer. Om ervoor te zorgen dat de kluit niet bevriest, moet je de pot royaal omwikkelen met plasticfolie en op een piepschuim bord (€ 25,90 bij Amazon *) of een stuk hout zetten.

De ijzerhoutboom water geven

Ironwood-bomen hebben een matige behoefte aan water. Ze hebben alleen water nodig tijdens langdurige droogteperiodes. Als u uw plant in de kuip kweekt, krijgen ijzerhoutbomen regelmatig water

Bemest de ijzerhoutboom op de juiste manier

Geef de plant in het voorjaar een meststof met compost die je in de grond verwerkt. Bij buitenbomen is een extra aanvoer van voedingsstoffen niet nodig. Potplanten moeten elke vier weken worden voorzien van een minerale meststof. De aanvoer vindt plaats tot en met september. Het hout gaat dan in winterslaap en heeft tot het voorjaar geen verdere bemesting nodig.

Snijd de ijzerhouten boom op de juiste manier

De uitstekende kroon van de parrotia hoeft zelden te worden ingekort als een paar takken het beeld verstoren. Kies een koele dag tussen maart en april nadat de bloemen zijn verwelkt. Gebruik een scherpe snoeischaar waarvan de messen grondig zijn schoongemaakt voor de snede.

Om lelijke sneden en stronken te voorkomen, moet u voorzichtig zijn bij het snoeien. Vermijd radicaal terugsnoeien in het oude hout. De boom loopt zelfs uit na radicale snoei. Deze maatregel vernietigt echter de esthetische vorm.

Lees verder

Overwinteren

Volwassen exemplaren die goed geworteld zijn, kunnen temperaturen tot -20 graden Celsius verdragen. In bijzonder strenge wintermaanden worden aanvullende beschermingsmaatregelen aanbevolen. Wikkel de stam en de kroon in met matten van riet of jutelint. Ze fungeren als een isolerende laag tegen de vrieskou. Bedek het wortelgedeelte met kokosmatten (€ 116,09 op Amazon *) en verdeel bladeren en kreupelhout over de basis.

Jonge planten hebben de eerste jaren winterbescherming nodig, zelfs bij lagere temperaturen onder nul. Gebruik vanaf juli geen stikstofhoudende meststoffen, deze voorkomen het rijpen van het hout en de takken zijn vatbaar voor vorstschade.

Hoe transplanteer ik correct?

Let bij het planten al op de hoogte van de papegaai, want volwassen bomen kunnen later moeilijk getransplanteerd worden. Met deze maatregel verliest de ondiepe wortel talrijke wortels en kan de machtige kroon op de nieuwe locatie niet meer voldoende voorzien. Overmatig beschadigde bomen gaan vaak dood na het verplanten.

Ongedierte

De zwarte snuitkever valt af en toe ijzerhoutbomen aan. Het ongedierte voedt zich met de bladmassa en legt zijn eieren op het substraat. De larven beschadigen de fijne wortels. Nematoden, die via het gietwater worden toegediend, bestrijden de larven. Kevers moeten regelmatig in de schemering worden verzameld. Een aaltjesval heeft zichzelf bewezen voor ongediertebestrijding.

Schimmelaanval

Als gedroogde bladeren niet kunnen worden herleid tot onjuiste zorgmaatregelen of suboptimale sitecondities, kan een afzetting van sporen de oorzaak zijn.

Verticillium verwelking

Verwelking van de bladeren duidt op een aantasting door Verticillium-schimmels, waardoor jonge bomen afsterven. Oudere bomen kunnen de schimmelziekte vaak alleen bestrijden. Het is niet ongebruikelijk dat daarna chronische infecties optreden, waarbij spruiten afsterven. Verwijder besmette delen van de plant royaal en deponeer ze bij het huisvuil.

Phytophthora

De schimmels binnen dit geslacht zijn verantwoordelijk voor wortelrot. Als de ziekte zich wijd heeft verspreid, kan de boom doodgaan. Wateroverlast bevordert de verspreiding van sporen. De schimmelinfectie kan niet actief worden bestreden. Aangetaste bomen moeten worden verwijderd om te voorkomen dat de sporen zich verder verspreiden.

Tips

Verspreid schorsmulch op het substraat. Het versnipperde houtafval beschermt de vloer tegen uitdroging en houdt deze warm. De waardevolle voedingsstoffen uit de stukken hout komen vrij wanneer de bodemorganismen het materiaal afbreken. Ze verhogen de vitaliteit van de boom. Tegelijkertijd zorgt bast-mulch voor een decoratieve uitstraling en een harmonieus beeld.

sorteert

  • Vanessa : Prachtige herfstkleur met gele, oranje, rode, roze en paarse tinten. Gele capitula met rode meeldraden. Hoogte tussen de acht en twaalf meter.
  • Perzische spits : smalle groei, ambitieus. Schiet paars, bladeren donkergroen met een paarse rand in de zomer. Herfstkleuren geel, oranje en paars. Groeihoogte tot 250 centimeter.
  • Bella : blad loopt wijnrood uit, blad groen, verkleurt dieprood in de herfst. Groeit tussen twee en drie meter lang.