Struikveronica: planten en verzorgen

Struikveronica: planten en verzorgen

oorsprong

De struikveronica behoorde vroeger tot het geslacht Hebe. Het is nu een van de Veronica-soorten en heeft de Latijnse naam Veronica subgen. Optillen. Het oorspronkelijke verspreidingsgebied van de plantengroep bevindt zich in Nieuw-Zeeland, waar het met ongeveer 90 soorten het grootste plantengeslacht van het eiland is. Andere voorvallen komen voor in Frans-Polynesië en de Falklandeilanden. Sommige soorten komen ook in het wild voor in Zuid-Amerika. De planten groeien zowel aan de kust als in alpine streken.

lees ook

  • Hoe u struikveronica overwintert in de tuin of in huis
  • Hoe vind je een goede standplaats voor struikveronica?
  • Hebe of struikveronica is niet giftig

groei

De Veronica-soort groeit als groenblijvende struiken waarvan de stengelassen verhouten met de leeftijd. Er zijn dwergstruiken met hoogtes tussen de 15 en 40 centimeter en tapijtvormende soorten. Sommige planten ontwikkelen struikachtige en opgaande vormen. Ze bereiken een hoogte van 150 centimeter. Andere soorten struikveronica groeien boomvormig en bereiken een hoogte van wel zeven meter.

bladeren

De bladeren zijn in paren gerangschikt, zodat twee bladeren naar elkaar toe wijzen. De bladparen zitten tegenover elkaar op de stengel. Van bovenaf gezien zijn twee rijen bladeren die haaks op elkaar staan ​​te zien.

Er zijn grootbladige soorten die voorkomen op kusten, bosranden en in het laagland. Met toenemende hoogte worden de bladeren steeds kleiner. In alpengordels van vegetatie boven de boomgrens vormen liften bladeren die tot leerachtige schubben zijn gereduceerd. Hun vorm doet denken aan een zweep.

Het kleurenpalet van de lancetvormige bladeren varieert van donker tot lichtgroen met een glanzende top. Er zijn nu talloze gecultiveerde vormen met felgekleurde of bonte bladeren. Sommige soorten hebben groene bladeren met gele of witte bladranden. Ze doen denken aan het gebladerte van de spilstruiken.

bloesem

De bloemkroon is samengesteld uit vier ongelijk gevormde bloembladen. In het midden zitten twee meeldraden en een lange stylus. De individuele bloemen verdringen zich tot een kaarsvormige bloeiwijze die naar de punt smaller wordt. De bloeiwijze ziet er van een afstand stekelig uit.

De kroon doet denken aan de tere bloemen van de speedwell-soort. Struik Veronica zijn herfst- of zomerbloeiend. Veel kleinbladige soorten beginnen al in mei bloemen te ontwikkelen. Tijdens de zomermaanden zijn de soorten belangrijke voedselbronnen voor vlinders. Herfstbloeiende planten zijn overwegend grootbladig. Het merendeel van deze groep bestaat uit hybriden van Veronica andersonii. Deze gecultiveerde vormen ontwikkelen bloemtrossen met een lengte tot 15 centimeter.

Het kleurengamma is breed. Terwijl de natuurlijke soort fijne roze of violette bloemen ontwikkelt, schitteren gecultiveerde vormen in wit, rood of blauwviolet. In bloeivrije staat is een duidelijke identificatie van de natuurlijke soort bijna onmogelijk, aangezien de soorten sterk op elkaar lijken in hun groeivorm.

gebruik

Liften zijn populaire structurerende middelen die het hele jaar door kleuraccenten toevoegen met hun rijke groen. Ze dienen als border en benadrukken de tuin in de winter. De planten worden vaak gebruikt als bodembedekker op graven. Door hun kleurrijke blad zijn ze een aantrekkelijke blikvanger in vaste plantages. Vanwege de eisen aan de grond kan de heesterveronica in het veenbed geplant worden. Hier harmonieert de struik met heide en sedumplant, waarvan de bloeitijd zich uitstrekt tot in de herfst.

Geschikte plantpartners zijn:

  • Rhododendrons
  • Smalbladige laurierroos
  • Japanse lavendelheide

Is struikveronica giftig?

De struikveronica is een van de onschadelijke sierplanten. Het bevat geen giftige ingrediënten en kan worden geplant in tuinen waar kinderen of huisdieren zijn.

Lees verder

Welke locatie is geschikt?

Liften geven de voorkeur aan een hoge luchtvochtigheid. Een locatie aan de oostkant van een huis is ideaal omdat de struiken beschermd moeten worden tegen direct zonlicht. Hier genieten de planten 's morgens van de zon en vanaf' s middags schaduwrijke omstandigheden. Dit betekent dat het ook in de zomer niet te warm wordt voor de houtige struiken.

Een gedeeltelijk schaduwrijke standplaats onder lichte bomen is ook geschikt voor teelt. Er zijn soorten die tot drie uur zonneschijn per dag kunnen verdragen. Rassen met bont blad hebben meer licht nodig omdat hun bladkleur verloren gaat op locaties die te donker zijn. Zorg er bij het kiezen van een locatie voor dat deze beschut is tegen de wind.

Lees verder

Welke aarde heeft de plant nodig?

Veronica subgen. Liever een zure grond. Voorzie de ondergrond van voldoende organisch materiaal zodat de pH-waarde laag blijft. Dit geldt zowel voor tuinbodems als voor emmersubstraten. Een mengsel van humus, turf en zand met gelijke verhoudingen is ideaal.

Let op verse omstandigheden. De struiken hebben een goede doorlaatbaarheid van het substraat nodig, omdat wateroverlast ze beschadigt. Voordat u uw heesterveronica plant, moet u de bodem van de kuip en het plantgat bedekken met potscherven. Ze fungeren als drainage en zorgen ervoor dat het gietwater optimaal kan weglopen.

Stekken

Snijd jonge scheuten van een gezonde moederplant net onder een knoop. De stekken mogen nog niet verhout worden. Gebruik gereedschap met een scherp mes dat u vooraf grondig heeft gereinigd en gedesinfecteerd. Verwijder de bladeren in het onderste derde deel van de stek. Dit wordt tot aan het lommerrijke gedeelte in een met potgrond gevulde plantenbak gedaan. Een voedselarm mengsel van turf en zand is geschikt als substraat.

Bevochtig de grond en zet een glas op het vat. Zet de pot op een matig lichte plek en zorg ervoor dat de vloertemperatuur niet onder de 20 graden Celsius komt.

Zodra er verse bladeren ontstaan, zijn de stekken klaar om verpot te worden. Ze kunnen dan worden geplant in een voedselrijk substraat of buiten worden gezet. Tijdens de groeifase kunt u regelmatig enkele scheutuiteinden afknippen met uw vingernagel. Met deze maatregel wordt de struikveronica bossiger.

Heester Veronica in pot

Struikveronica-soorten zijn geschikt om in potten te planten. Kies een voldoende grote bak zodat de wortels zich optimaal kunnen ontwikkelen. Zodra het substraat volledig geworteld is, hebben de planten een grotere pot nodig. Een aarden pot is ideaal om in te planten omdat het poreuze materiaal vocht opneemt. In kunststof potten is er geen regeling van de bodemvochtigheid. Bij deze modellen moet je ook letten op een goede waterafvoer.

De struiken zijn te combineren met andere planten in bloembakken (€ 106,25 bij Amazon *). Hoge muurpeper, lantaarnbloem of lampreiniger gras zijn geschikt als plantpartner.

Waterstruik Veronica

De waterbehoefte is voor deze soorten hoog tijdens de groeifase. Geef overvloedig water tussen lente en herfst. Op zeer warme dagen dient u het vocht in de grond meerdere keren per dag te controleren en indien nodig vaker water te geven. Struikveronica verdraagt ​​geen hitte in de lucht of droogte in het substraat. Door een gebrek aan water kunnen de bladeren geel worden. Besprenkel deze met water om de vitaliteit van de plant te ondersteunen.

Let er bij het besproeien op dat er zich geen water ophoopt op het oppervlak. Giet voldoende zodat er geen oppervlakkige plassen zijn. De grond moet het water volledig opnemen. Laat de grond tussen de gietbeurten goed drogen, maar voorkom uitdroging.

Als groenblijvende planten gaat de stofwisseling zelfs in de winter niet slapen. Dit betekent dat heesterveronica het hele jaar door vocht nodig heeft. Geef uw struiken water op vorstvrije dagen. De kluit mag niet uitdrogen. Een dikke laag mulch zorgt ervoor dat de grond niet bevriest of uitdroogt.

Bemest struikveronica op de juiste manier

Wanneer het groeiseizoen in de lente begint, genieten volwassen bomen van bemesting. Jonge planten hebben pas vanaf het tweede jaar een extra aanvoer van voedingsstoffen nodig. Geef de Heden elke 14 dagen voedingsstoffen in de vorm van een vloeibare meststof die met het gietwater wordt toegediend. Een zwakke dosering is voldoende, aangezien de houtige planten niet tot de grootverbruikers behoren.

Snijd struikveronica correct

Hakken hoeven in de regel niet te worden doorgesneden. Ze hebben van nature een compacte groei en behouden hun vorm gedurende een lange periode. Als de verdorde bloeiwijzen er lelijk uitzien, kunnen ze specifiek worden afgesneden.

Met de jaren worden de struiken van onder naar boven kaal. Dit is een natuurlijk proces omdat de bovenste takken het licht van de onderste takken wegnemen. Om dit proces tegen te gaan, moet u de punten een beetje inkorten of de plant iets uitdunnen. Hierdoor krijgt het onderste deel van de plant meer licht waardoor hier verse bladeren kunnen uitlopen. Streef naar een ovale vorm zodat de hele plant voldoende van licht wordt voorzien.

Hoe transplanteer ik correct?

Als de plant een andere standplaats nodig heeft, kunt u in het voorjaar royaal de kluit afsnijden en opgraven. Voordat u dit doet, is het raadzaam om kale en verdorde scheuten af ​​te snijden en de struik iets in te korten. Snoei ook de wortels terug zodat er een balans is tussen bladmassa en kluit.

Verpotten

Om de twee tot drie jaar worden potplanten overgeplant in een grotere container. Deze maatregel is uiterlijk nodig als de wortels de binnenkant van de pot raken of uit het afvoergat groeien. Kies een bewolkte dag in het late voorjaar, wanneer de temperatuur mild is.

De nieuwe emmer moet ongeveer twee tot vier centimeter groter zijn in omtrek. Sla je meerdere maten tegelijk over, dan zullen de wortels zich in eerste instantie erg snel verspreiden en zullen de verse bladscheuten lang op zich laten wachten. Verwijder het oude substraat volledig om aantasting door ziekteverwekkers en ongedierte te voorkomen. Je kunt de wortels ook met water afspoelen om eventuele resten te verwijderen.

Overwinteren

Struikveronica heeft een zekere vorstgevoeligheid, hoewel ze vaak als winterhard worden aangeboden. Deze gevoeligheid heeft betrekking op het blad, dat ook in de winter vocht verliest. Als de grond bevroren is, kunnen de planten hun waterbalans niet behouden. Als gevolg hiervan drogen ze op. Zorg voor een beschutte plek waar in de winter geen direct zonlicht is. Wind draagt ​​ook bij aan overmatige verdamping.

Dek de plant in de sneeuwvrije wintermaanden af ​​met een tuinvlies of kreupelhout. Dit beschermt zowel grootbladige als kleinbladige bomen tegen de gevaarlijke vrieskou. Containerplanten brengen de koude maanden door in een mild winterkwartier. Plaats het vat in een onverwarmde en lichte kamer. Temperaturen rond de tien graden Celsius en een matig hoge luchtvochtigheid zijn ideaal.

Lees verder

Ongedierte

Het typische ongedierte op Struik Veronica nestelt zich op bladeren en scheuten en zuigen het sap uit de aderen met hun monddelen.

Spintmijten

Dit ongedierte komt veel voor. Ze laten lichtpuntjes achter op de bladeren. In het late stadium van aantasting vertoont het blad lichtgrijze tot bronzen vlekken. De bladeren krullen op en verdorren totdat ze er uiteindelijk af vallen. Spintmijten verspreiden zich het liefst in het voorjaar en laten een fijn web achter op de delen van de plant. Verwijder de aangetaste bladeren en behandel de plant met insecticiden op basis van koolzaadolie.

Bladluizen

Ze zijn een van de meest voorkomende plagen op struikveronica. Bladluizen laten een kleverige afscheiding achter op de bladeren en twijgen. Een typisch schadepatroon zijn gekrulde, sterk gekrulde en soms blaasjesvormige uitpuilende bladeren. Het ongedierte nestelt zich aan de onderkant van de bladeren en is herkenbaar als zwarte stippen.

Geschikte aanvullende maatregelen:

  • Besproei de plant met een scherpe waterstraal
  • spray met zeepachtig water
  • bestrooi met extracten van boerenwormkruid en brandnetels
  • Verspreid nuttige organismen zoals galmijten en gaasvliegen

Schaal insecten

Deze plagen zijn te herkennen aan hun schildvormige lichaam, dat de insecten als een capsule beschermt. Alleen de vrouwelijke schaalinsecten nemen voedsel op en laten onbruikbare resten achter in de vorm van kleverige afscheidingen die de bladeren en korst na verloop van tijd bedekken. Een sterke aantasting remt de groei en verlamt de plant. Als uw houtachtige plant is aangetast, moet u alle delen van de plant besproeien met oliepreparaten die paraffine of koolzaadolie bevatten. Er vormt zich een continue oliefilm waardoor het ongedierte stikt.

Schimmelaanval

Botrytis cinerea is een van de schadelijke schimmels die zich vaak op heesterveronica nestelen. Ze laten een fluweelzachte laag achter in een muisgrijze kleur op de delen van de plant. Het paddenstoelengazon is erg stoffig en geeft op deze manier talrijke sporen af. Grijze schimmel verspreidt zich het liefst in vochtige en warme omstandigheden.

Een goede ventilatie van de plant helpt als preventieve maatregel. Geef de struiken een tonicum. Hier is een extract van paardenstaart succesvol gebleken. Als alternatief wordt steenmeel aanbevolen. (€ 14,95 bij Amazon *) Verwijder alle aangetaste delen van de plant en behandel zwaar geïnfecteerde planten met een goedgekeurd fungicide.

Tips

Op het balkon zorgt de struikveronica tussen insectenhotels en rustiek tuinmeubilair voor een zomerse flair. De intense kleuren zijn niet alleen een decoratie maar ook de perfecte achtergrond voor fotomotieven met zelfgemaakte jam en sappen. Deze kleurrijke aanblik zorgt ervoor dat je wilt socializen.

sorteert

  • Green Globe : Winterhard tot -5 ° C. Compacte groei, uniforme bolvorm. Wordt tussen de 20 en 30 centimeter hoog.
  • Nieuw-Zeeland : kleinbladig, geelgroen blad. Hoogte 100 tot 150 centimeter.
  • Variegata : blad witgroen met gele, zilvergrijze vlekken. Bloeit vanaf juli in lichtpaars. Tot wel 180 centimeter hoog.
  • James Stirling : Kleine naaldvormige bladeren, groen met een goudgele tint. Tot 20 centimeter hoog.