oorsprong
De woestijnroos, botanisch adenium, is eigenlijk helemaal geen roos - hij behoort tot de familie van hondengif. Het dankt zijn mooie naam aan zijn roosachtige bloemen, die zelfs onder hete, droge omstandigheden genieten van hun pracht. Omdat de plant is aangepast aan dergelijke omgevingsomstandigheden - zijn leefgebied is een semi-aride, d.w.z. een klimaat dat wordt gekenmerkt door lange droge seizoenen. Specifiek, de woestijnroos komt oorspronkelijk uit de steppen van Afrika en Arabië.
lees ook
- Heeft warm water invloed op de woestijnroos?
- Woestijnroos - de juiste zorg voor de steppebewoner
- Woestijnroos: goed overwinteren is niet moeilijk!
Welke locatie is geschikt?
Voor de teelt op onze breedtegraden betekent dit dat de woestijnroos een zonnige, warme locatie nodig heeft. Hij gedijt het beste op een lichte plek op de vensterbank en kan gemakkelijk omgaan met intens zonlicht en hitte. U moet hem echter af en toe een beetje draaien, zodat hij niet schuin naar de kant van het licht groeit. In de zomer mag en moet je ze uitdoen, want hier is de lichtopbrengst altijd groter dan in de kamer. In de winter moet u ervoor zorgen dat uw omgevingstemperatuur niet onder de 10 ° C komt.
Desert Rose-locatieregels om te onthouden:
- Plaats warm en zonnig
- Af en toe draaien voor een evenwichtige, rechte groei
- Kan / moet in de zomer ook buiten staan
- In de winter geen omgevingstemperaturen onder de 10 ° C
groei
De woestijnroos wordt toegewezen aan de struiken, maar groeit als een sappige stengel. Het vormt dus een caudex, een zwaar houtige stam, waardoor zijn habitus nogal boomachtig is. De caudex wordt gebruikt voor een effectieve, langdurige wateropslag en verandert de woestijnroos in een echte plantenkameel, omdat hij probleemloos lange periodes van droogte kan weerstaan. Door het waterbergende vermogen is de stam erg dik en de verdikking in het onderste gedeelte zorgt voor een opvallend totaalbeeld.
In het wild in zijn oorspronkelijke woongebied kan de stam van de woestijnroos een diameter bereiken van wel 2 meter. In hoogte reikt hij tot 5 meter, maar in Centraal Europa blijft hij kleiner door de lagere licht- en warmtetoevoer. Het groeit heel langzaam en bereikt een Methusalah-leeftijd van enkele honderden jaren.
De groeikenmerken van de woestijnroos in één oogopslag:
- Stem vetplanten met een waterbergende Caudex-stengel
- Dit geeft het een opvallend uiterlijk en is zeer droogtebestendig
- Reikt tot 5 m hoog en 2 m stamdiameter in het wild
- Langzame groei
- Bereikt honderden jaren oud
bloesem
De woestijnroos dankt zijn naam aan de aantrekkelijke, roze tot roodachtige, witte of violette kopbloemen. Hun vorm toont ook hun nauwe relatie met de oleander. Ze zijn terminaal, vijfvoudig en buisvormig en intensiveren hun kleur naar buiten toe. Met een doorsnede tot wel 5 centimeter zijn de bloemen relatief groot. Ze verschijnen in de late lente tot de vroege zomer, ongeveer tussen april en juli.
bladeren
De bladeren van de woestijnroos zijn ook heel aantrekkelijk met hun vingerstructuur en hun weelderige groen, en hun leerachtige textuur geeft de plant een exotische uitstraling naast de groteske caudexstam. De bladeren zijn opgehoopt op de scheutuiteinden en zijn ongeveer 5 tot 15 cm lang. De vorm van de enkele bladeren is omgekeerd eivormig en met hele randen. In zijn thuisgebied is de woestijnroos bijna wintergroen, maar in dit land werpt hij zijn blad af tijdens de winterrustfase.
Giet de woestijnroos
Als vetplant op stengel maakt de woestijnroos het voor de hobbytuinman gemakkelijk om water te geven. Omdat ze zoveel water in haar caudex kan verzamelen, kun je haar vergeten of een paar weken op vakantie gaan zonder een castingbureau te organiseren. Over het algemeen komt het met weinig water rond; wateroverlast is veel kritischer dan gebrek aan water. Het kan leiden tot wortel- en stengelrot en moet ten koste van alles worden vermeden.
In de winter hoef en mag je nauwelijks water geven - dat zou tegen het gegeven gebrek aan licht zijn. Ook moet u ze na de winterstop geleidelijk aan meer water laten wennen.
Noteren:
- Woestijnroos heeft weinig water nodig
- Kan lang overleven zonder water te geven door de caudexstam
- Vermijd ten koste van alles wateroverlast
- In de winter nauwelijks water nodig
Overwinteren
Het afnemende licht dat beschikbaar is in onze Midden-Europese winter betekent onvermijdelijk een rustperiode voor de woestijnrozencultuur. Plaats ze echter niet in het donker, maar laat ze achter in een lichte stoel bij het raam. Volgens zijn vegetatieve pauze heeft het ook koelere temperaturen nodig in de winter, die niet onder de 10 ° C mogen komen. Een goede locatie is een vensterbank in een niet al te warm verwarmde ruimte. Het is belangrijk om niet veel of helemaal niet water te geven - te veel plantengroei door water geven kan de bloei in de volgende lente en zomer voorkomen!
De winterregels voor de woestijnroos:
- Plaats een beetje koeler, maar licht
- Geen temperaturen onder 10 ° C
- Geen of nauwelijks water geven
Lees verder
Bemest woestijnroos op de juiste manier
U kunt de woestijnroos iets over de groeifase bemesten, maar maximaal elke 2 weken. Gebruik hiervoor een meststof met een uitgebalanceerd kalium-, fosfor- en stikstofgehalte.
Verliest bladeren
Hoewel de woestijnroos in zijn thuisland bijna tot volledig wintergroen is, verliest hij in de herfst in ons land zijn blad. Dit is heel normaal voor zover ze een rustperiode nodig heeft met het oog op het vervagende licht. Dus maak je geen zorgen over de herfst van bladeren in oktober.
Als de woestijnroos echter in de lichtrijke vegetatiefase zijn bladeren laat vallen, is dat zorgelijk. In dit geval kunnen verschillende factoren de schuld zijn. De meest waarschijnlijke zijn:
- Ongunstige locatie
- Te snelle verandering van omstandigheden na winterstop
- Wateroverlast
- Overbemesting
Ongunstige locatie
De omstandigheden ter plaatse voor de woestijnroos zijn ongunstig als ze te donker of te tochtig zijn. Zorg er altijd voor dat de Afrikaanse plant heel veel zon krijgt. Ze houdt ook helemaal niet van tocht.
Te snelle verandering van omstandigheden na de winterstop
Door zijn langzame stofwisseling moet de woestijnroos na de winterstop wennen aan de toenemende hoeveelheid licht en meer water. Voorkom zo veel mogelijk een radicale start van de vegetatiefase door ze in de lente in de brandende zon te plaatsen en te proberen ze te dwingen te ontkiemen en bloeien door krachtig water te geven. In plaats daarvan kun je ze beter op een iets lichtere plek zetten en heel geleidelijk water geven.
Wateroverlast
Een te natte ondergrond is erg slecht voor de woestijnroos. Zorg er altijd voor dat het substraat niet permanent nat is en onthoud dat de plant voldoende water opslaat in de stam. Wortel- en stengelrot kunnen niet alleen leiden tot tijdelijke bladuitval, maar ook de plant blijvend beschadigen.
Overbemesting
Bij het bemesten mag je de woestijnroos niet overbelasten. Als langzaam groeiende steppeplant heeft ze tijdens de groeifase slechts elke 14 dagen een kleine hoeveelheid kunstmest nodig. Als je teveel of te agressieve mest gebruikt, kan de woestijnroos gemakkelijk verbranden.
Lees verder
Snijd de woestijnroos op de juiste manier
Het hoofdstuk over snijden wordt al snel afgevinkt met de woestijnroos: vanwege zijn langzame groei en matige vertakking heeft hij geen snoeizorg nodig.
Als je beslist een speciale opleiding wilt, misschien ook in de richting van de bonsaicultuur, kun je de woestijnroos natuurlijk met een snijgereedschap bewerken - maar hij moet wel goed geslepen en hygiënisch schoon zijn. Van snoeihout rijdt hij meestal weer goed. In geen geval mag de caudex worden verwond, die als een waterreservoir het levenselixer van de woestijnroos vertegenwoordigt.
Lees verder
Verpotten
Wanneer de woestijnroos voor het eerst bloeit, kunt u deze het beste in het volgende vroege voorjaar verpotten. Gebruik een eenvoudig mengsel van in de handel verkrijgbare grond voor kamerplanten en een flinke hoeveelheid zand als substraat. In de daaropvolgende jaren hoeft u de plant alleen nog maar te verpotten als de pot erg krap is.
Lees verder
Vermenigvuldiging
Wilt u uw woestijnroos vermenigvuldigen? Dit is relatief eenvoudig te doen met stekken. Deze methode wordt vooral aanbevolen omdat de woestijnroos zo langzaam groeit. Bij het kweken van stekken hoef je niet zo lang te wachten op een volgroeide plant en de eerste bloei. Snijd hiervoor een middellange scheut en doe deze in een pot met potgrond, die je op een lichte, warme plaats zet. Voor beworteling, gelijkmatig vochtig houden en indien nodig afdekken met een film.
Lees verder
Teelt
Het kweken van een woestijnroos uit een zaadje kost iets meer tijd. Geduld loont echter op verschillende manieren: in tegenstelling tot een stek ontwikkelt een plant met een aanzienlijk beter ontwikkelde caudex zich uit een zaadje - dus je kunt een exemplaar verwachten met alle karakteristieke kenmerken. Bovendien vertonen de woestijnrooszaden een goede kiemkracht. De bloemkleur keert vaak terug naar de oorspronkelijke roze tint - met deze methode krijg je, in tegenstelling tot de stekvariant, geen kloon.
Bij het planten van het zaadje moet je oppassen dat het niet te diep onder de grond komt. Het mag niet meer dan een centimeter bedekt zijn. Om te ontkiemen, zet u de kwekerspot op een lichte, warme plaats en houdt u het substraat gelijkmatig vochtig. Het duurt meestal slechts één tot anderhalve week voordat de zaailing verschijnt. Als het een hoogte van ongeveer 10 centimeter heeft bereikt, verplaats je het naar een nieuwe pot met cactusaarde en ga je verder met cultiveren volgens de soortspecifieke zorgregels. Het duurt minstens twee jaar voordat de woestijnroos die uit het zaad wordt getrokken, voor het eerst bloeit.
De zaadteelt in één oogopslag:
- Heeft de voorkeur boven de snijmethode als een exemplaar met een volledig ontwikkelde caudex gewenst is
- Hoog slagingspercentage door goede kiemkracht
- Zet niet dieper dan 1 cm in de aarde
- Warme, heldere groeiplaats
- Tijd tot eerste bloei: minimaal 2 jaar
Lees verder
Ziekten
Gelukkig is de woestijnroos behoorlijk resistent tegen ziekten en plagen. Spintmijten of wolluizen kunnen af en toe in de verwarmde kamer verschijnen. Deze kunnen eenvoudig worden bestreden door te douchen en indien nodig te besproeien met een olieachtig mengsel of brandnetelbouillon.
Is woestijnroos giftig?
Het feit dat de woestijnroos tot de hondengiffamilie behoort, zegt het al: hij is giftig, en inderdaad in alle delen van de plant. In huishoudens met kleine kinderen en dieren die graag aan kamerplanten knabbelen, moet dit zoveel mogelijk worden vermeden. Het melkachtige sap, dat ook door de lokale bevolking in hun thuisland als pijlgif werd gebruikt, is bijzonder giftig. De giftige cardenoliden zijn hier sterk geconcentreerd en veroorzaken bij consumptie irritatie van de slijmvliezen, misselijkheid en braken, krampen en doorbloedingsstoornissen tot levensbedreigende hartverlamming.
Lees verder
sorteert
De bekendste variëteit onder de woestijnrozen is de Adenium obesum. Daarnaast zijn er nog 5 tot 15 andere rassen die in dit land als sierplant worden geteeld. Hier is een kleine selectie:
Adenium obesum
Deze meest voorkomende soort wordt het meest aangetroffen in plantencentra, hoewel er nog steeds enkele ondersoorten zijn met namen als A. honghel, A. Coetaneum of A. Somalense. Ze hebben verschillende bloemkleuren van wit tot donkerroze en hun uiterlijk varieert, zoals vooral kurkschors of gedifferentieerde vertakking. Ze groeit tot ongeveer 3 meter hoog in de emmer in binnen- en buitenkweek en heeft veel zon en warmte nodig.
Adenium arabicum
Deze soort komt vrij dicht in de buurt van de Adenium obesum, maar wordt onder de woestijnrozen als het meest geschikt beschouwd voor bonsaikweek. De caudex is iets meer uitgesproken dan die van de adenium obesum en de bladeren zijn bijzonder groot. Hun bloemkleuren variëren tussen roze, helder rood en diep paars met vuurkleurige centra. Adenium arabicum wordt vaak verkocht in de vorm van zaden, waardoor bonsailiefhebbers een vrij scala aan ontwerpen hebben.
Adenium multiflorum
De Adenium multiflorum heeft zijn belangrijkste eigenschap in zijn naam: de bloemen zijn bijzonder rijk en kleurrijk, waarbij de kleuren variëren tussen roze, roze tinten of mauve nuances, afhankelijk van het specimen. De vreugde van bloemen wordt vergroot door een aangenaam zoete geur. De bladeren zijn tot 10 cm lang en glanzend donkergroen. Helaas heeft deze soort het grootste deel van het jaar geen bladeren of bloemen. Over het algemeen bereikt de Adenium multiflorum een hoogte tussen een halve meter en 3 meter.
Adenium oleifolium
In het Duits wordt deze soort olijfbladige woestijnroos genoemd en vertoont een overeenkomstig blad met 4-13 mm lange, olijfgroene bladeren. Qua grootte is het de kleinste woestijnroosvariëteit met een maximale hoogte van slechts zo'n 30 tot 45 centimeter. De bloemen verschijnen in roze, zalmkleurige tot roodachtige tinten.
Adenium swazicum
De Adenium swazicum komt uit Swaziland en is qua standplaats een kleine uitzondering onder de woestijnrozen: hij houdt ook van een beetje halfschaduw en heeft niet per se zoveel mogelijk zon nodig zoals de andere soorten. De Adenium swazicum is ook een van de kleinere woestijnrozensoorten met een maximale groeihoogte van 45 tot 60 centimeter. De bloemen verschijnen iets eerder in de lente in vergelijking met Adenium obesum en verrukken met intense roze tot magenta tinten.
Woestijnroos 'Red' 15,69 EUR Koop bij baldur Woestijnroos 'Noble Concubine' 15,69 EUR Koop bij baldur Aloë vera en woestijnroos rood voor de speciale prijs 22,07 EUR Koop bij baldur
